اعتراض نسبت به ایمنی صنایع هسته‌ای فرانسه تشدید شده است

بررسی مطبوعات فرانسه را با لیبراسیون آغاز می کنم که صفحه و تیتر اول خود را به موضوع ایمنی نیروگاه‌های اتمی فرانسه اختصاص داده و در صفحات داخلی‌اش نیز مقالات و گزارشات متعددی را بر همین موضوع متمرکز کرده است.

بروایت گزارشگران لیبراسیون، این روزها که درست پنجمین سالگرد حادثه فوکوشیماست و در عین حال سی سال از فاجعه چرنوبیل می گذرد ، اخبار بدی درباره تأسیسات هسته ای فرانسه بگوش می رسد. گزارش‌های نگران کننده‌ای منتشر می شوند که از ایمنی این تأسیسات به دادگاه شکایت شده است و برخی کشورهای هم‌مرز از مخاطرات احتمالی این نیروگاه‌ها دلواپس شده اند. همه این خبرهای بد زمانی منتشر می شوند که این نیروگاه‌ها در اوضاع مالی نامناسبی هم قرار دارند و درست همین روزها فرانسه اظهار تمایل کرده است که ده سال دیگر بر مدت استفاده از این نیروگاه‌ها بیافزاید.

لیبراسیون می نویسد، دو کشور همسایه ای که مدت‌هاست نیروگاه اتمی "کته نوم" در نزدیکی مرزهایشان قرار دارد، یکی آلمان است و دیگری لوکزامبورک. این دو کشور پس از اطلاع از گزارش مفصلی که گروه سبزهای آلمان در پارلمان این کشور علیه نیروگاه هسته ای فرانسه در نزدیکی مرزهای آلمان نوشتند، دست به واکنش زده اند .
گزارش پارلمان آلمان، نیروگاه "کته نوم" را متهم می کند که با معیارهای جدید ایمنی اروپائی که پس از ماجرای فوکوشیما تدوین شده‌اند همخوانی ندارد. این گزارش مدعی است که اگر هم اکنون از این نیروگاه کنترل ایمنی انجام گردد، مردود اعلام خواهد شد. نکات مهمی همچون مقاومت ساختمان نیروگاه در صورت سیل گرفتگی یا زمین لرزه و یا در حالتی که هواپیمائی بر فراز آن سقوط کند، در این گزارش نامطلوب و خارج از نورم های ایمنی توصیف شده اند.
گزارش تأکید می کند که اگر این نیروگاه در آلمان بنا شده بود قطعاً تعطیل می‌شد.
هم اکنون وزیر محیط زیست آلمان و وزیر بهداشت لوکزامبورگ، نامه‌ای را تدوین کرده اند تا برای وزارت محیط زیست فرانسه ارسال کنند و نسبت به خطرات این نیروگاه هشدار دهند.

این در حالی است که سویس هم بدلیل وجود نیروگاه اتمی "بوژی" در نزدیکی مرزهای خود، به دلیل "به مخاطره انداختن سلامت ساکنان منطقه و آلوده کردن آب‌ها" به یکی از دادگاه‌های فرانسه شکایت کرده است. جالب است که وکیل سویس در این ماجرا یک خانم فرانسوی "کورین لوپاژ" است که قبلاً وزیر محیط زیست این کشور بوده است.

لیبراسیون همچنین سرمقاله امروزش را به همین موضوع اختصاص داده و می نویسد این از مواقع نادری است که طرفداران و مخالفان انرزی هسته ای هر دو درباره تأمین ایمنی این نیروگاه‌ها نظر مشابهی دارند؛ هر دو معتقدند که تأسیسات اتمی فرانسه از نظر ایمنی نواقصی دارند که با معیارهای جدید ایمنی در اروپا همخوان نیست.
بعقیده "لوران ژوفرن" سردبیر لیبراسیون ، همطراز کردن سطح ایمنی نیروگاه‌ها با معیارهای قابل دفاع، در مواردی هزینه یک نیروگاه را آنچنان بالا می برد که تولید انرژی‌های بازیافت‌پذیر معقول تر خواهد بود.

و اما فیگارو امروز نیز صفحات متعددی از شماره امروز خود را به موضوع مهاجرت های پرشمار پناهجویان به سوی اروپا اختصاص داده است.
یکی از این مقالات که به مذاکرات میان رئیس جمهوری فرانسه با نخست وزیر انگلستان اختصاص یافته است به وضعیت نابسمان مهاجران در شهرهای شمالی فرانسه، بویژه شهر "کاله" اشاره دارد و می نویسد در این دوران بحرانی، انگلستان به این دلیل که خارج از مرزهای معروف به "شنگن" قرار داشته است، این امکان را یافت که بحران پناهجویان را از دوردست نظاره کند و خود کمتر به مشکلات ناشی از این مهاجرت‌ها دچار شود.
بروایت فیگارو انگلستان در پنج سال گذشته تنها 2000 پناهجو را که از اردوگاه‌های هم مرز با سوریه آمده‌اند در کشور پذیرفته است؛ یعنی دو برابر کمتر از فرانسه.
این در حالی است که مطبوعات و رسانه‌های انگلیسی، انتقادات فراوانی به فرانسه می کنند که گویا قادر نیست مهاجران جمع شده در شهر "کاله" را مدیریت کند. این در حالی است که مقامات انگستان خود بخوبی می دانند که تجمع مهاجران انگلستان در مرزهای فرانسه یک شانس استثنائی برای انگلستان است.

فیگارو می نویسد که اینک مهاجران به صورت گروگانی درآمده اند که اروپا می کوشد بکمک آن انگلستان را تحت فشار بگذارد تا در رفراندوم 23 ژوئن به خروج از اروپا رأی ندهند. تا کنون برخی از دولتمردان فرانسوی کوشیده اند این پیام را به انگلیسی ها برسانند که در صورت خروج از اروپا، فرانسه هرگز از مهاجران انگلستان در درون کشور خود پذیرائی نخواهد کرد.