انعکاس حمایت‌ها و مخالفت‌ها نسبت به دخالت نظامی فرانسه در افریقا در مطبوعات این کشور

تصمیم دولت فرانسه برای دخالت نظامی در کشور آفریقای مرکزی به خبر اصلی صفحات اول همه روزنامه های امروز کشور تبدیل شده است.

بروایت این روزنامه‌ها درگیری‌های خونینی که میان قبایل و بویژه میان مسیحیان و مسلمانان در آفریقای مرکزی براه افتاده است و می رود که به یک جنگ داخلی تبدیل گردد، سرانجام دولت فرانسه را به این نتیجه رسانید که باید نیروی نظامی به این کشور بفرستد.

مطبوعات نوشته اند که برای ارتش فرانسه حتی تشخیص دوست و دشمن در این درگیری‌ها بسیار دشوار خواهد بود. شورشیان مسیحی به مناطق مسلمان نشین حمله می کنند و قتل عام براه می اندازند و گروه‌های افراطی مسلمان نیز مقابله به مثل می کنند.

لیبراسیون، در سر مقاله امروز خود بقلم فرانسوا سرژان می نویسد: پس از کشور مالی اینک نوبت آفریقای مرکزی شده است؛ به این ترتیب ارتش فرانسه به فرماندهی یک رئیس جمهوری سوسیالیست دوباره نقش ژاندارم آفریقا را بعهده می‌گیرد.

سر مقاله تأکید می کند که همه نیروهای سیاسی به استثنای راست افراطی و چپ افراطی، با دخالت نظامی دولت فرانسه موافقند و از این عملیات حمایت می کنند. متحدین اروپائی پاریس و نیز ایالات متحده آمریکا نیز از این که فرانسه در خط اول این جبهه قرار دارد کاملاً خشنودند و نقش حامی فرانسه را بازی می کنند.

سرمقاله نویس لیبراسیون، اضافه کرده است که درست پنجاه سال پس از رسیدن به استقلال، رهبران افریقا پشت سر استعمارگر سابق خود جبهه گرفته اند و از دخالت او در امور داخلی کشورهای مستقل اظهار خرسندی می کنند.

لیبراسیون، البته در پایان همین سرمقاله از مناسبات میان فرانسه و آفریقای فرانسه‌زبان انتقاد کرده و آنرا نامساوی و پر از فساد توصیف کرده است؛ مناسباتی که از زمان فرانسوا میتران تا فرانسوا اولاند، همواره بسود گروه اندکی از برگزیدگان تمام شده و مردم افریقا از آن بهره ای نبرده اند.

لحن و زبان روزنامه اومانیته-وابسته به حزب کمونیست فرانسه، البته بسیار خشن‌تر از لیبراسیون است.

اومانیته، با اشاره به این که همین فردا همایش سران آفریقا درباره صلح و امنیت در کاخ الیزه گشایش می یابد می نویسد: فرانسه مایل است تنها به دو عرصه اقتصادی و نظامی مناسباتش با افریقا تکیه کند؛ چرا که با توسل به سیاست نئو لیبرالی چاره‌ای نمی‌ماند جز آنکه به امر توسعه افریقا پشت کند.

سرمقاله نویس اومانیته، معتقد است که سیاست آفریقائی فرانسوا اولاند این است که در مقابل وضعیت‌تراز یک آفریقا پاسخ نظامی‌اش را روی میز بگذارد و علاوه بر این به عاملی در خدمت قدرت آمریکا تبدیل شود.

اومانیته این پرسش را مطرح می‌کند که آیا فرانسه باید به تنهائی نقش ژاندارم را بعهده گیرد یا این افریقائی‌ها هستند که می‌توانند نقش مشترکی در این عرصه بعهده گیرند؟