اوباما یا جمهوریخواهان کدامیک در بحران کنونی آمریکا مقصرند؟

مشکل کسری بودجه دولت آمریکا و نگرانی های اقتصادی پیامدآن، تیتر اصلی اکثر روزنامه های امروز است که هریک در ارتباط با ابعاد سیاسی و مالی این خبر به تفسیر و بحث و نظر پرداخته اند.
"لوموند" در سرمقاله امروز خود موافقت حاصل شده میان دو حزب رقیب آمریکا را از سه زاویه برای باراک اوباما موفقیت آمیز می داند. یکی اینکه وی با اصرار خود برای رسیدن به نتیجه، توانسته است آمریکا و اقتصاد دنیا را نجات دهد و به حق مسئولیت این بازی خطرناک را به گردن جمهوریخواهان بیاندازد. بعلاوه، کاهش نیافتن هزینه دفاعی را بر رقبایش تحمیل نموده و بالاخره اینکه، وی موفق شده با افزایش کنونی سقف استقراض دولت برخلاف آنچه جمهوریخواهان می خواستند مرحله انتخاباتی آینده را بدون این مشکل حاد بگذراند.
"لوموند"، سپس به توضیح سنگینی عواقب این توافق می پردازد و یادآوری می کند که اوباما برای دستیابی به نتیجه ناچار شده است درمقابل جمهوریخواهان و بطور مشخص طرفداران تی پارتی تسلیم شود و از سیاست مالیاتی مورد نظرش صرف نظر کند. درنتیجه این امر، فشار اقتصادی باز هم بر دوش طبقه متوسط و پایین وارد می شود و بیکاری بخصوص دربیم جوانان شدت می یابد. لوموند با اشاره به توافقی که امروز به دست آمده است به کمیسیونی متشکل از دو حزب رقیب و به ماه نوامبر اشاره می کند ومی نویسد که ادامه درگیری جناح ها و کارشکنی های جمهوریخواهان مانع جلب اعتماد بازار می شود.
به نظر سرمقاله نویس "لوموند" سؤال اساسی اینست که آیا توافق بدست آمده بر سر وام دولت آمریکا به نفع رونق اقتصادی است یا برعکس آن را مسدود می کند؟
"فیگارو"، که مانند "لوموند" رسیدن به توافق را باعث نجات آمریکا از یک فاجعه می داند، تأثیر این ماجرا را بر اقتدار آینده اوباما بررسی می کند و معتقد است که قدرت رهبری وی با کوتاه آمدن از سیاست افزایش مالیات ثروتمندان، دچار افت شده است.
"پیر روسلن"، سرمقاله نویس فیگارو چنین افتی را در تاریخ آمریکا بی سابقه می داند. "فیگارو" با نگاهی بدبینانه به توافق مذکور می نویسد که توافقنامه ای که با زحمت زیاد بدست آمده هیچکس را راضی نمی کند و در کوتاه مدت و دراز مدت مشکل بدهی دولت را حل نمی کند.
"فیگارو" برخلاف لوموند که فکر می کند راه حل امروزی از سقوط درجه اعتباری آمریکا جلوگیری می کند، معتقد است که توافق حاصله حتی نمی تواند جایگاه آمریکا را در رده بندی اعتباری حفظ کند.
"فیگارو"، باراک اوباما را مقصر بحران کنونی دولت می داند و می نویسد که اوباما روشنفکر عاقلی است اما مذاکره کننده خوبی نیست. وی نتوانسته به موقع و با جدیت، پیش از بحران چاره اندیشی کند و رقبا را وادار به پذیرش دیدگاه های خود کند.
به نظر "پیر روسلن" اوباما همواره نقش مدیریت خود را تحت الشعاع اهداف انتخاباتی ساخته و این موضوع باعث شده که رقبای وی تندرو تر شوند. آنها به رهبری جریان "تی پارتی" طغیان مالیاتی را محور کارشان کردند.
"پیر روسلن" می افزاید که جمهوریخواهان باخت اوباما را بر منافع آمریکا ترجیح داده، کشور را تا مرز ورشکستگی سوق دادند.
"فیگارو" نتیجه می گیرد که سماجت و سرسختی یک جناح با ناتوانی اقتدار دیگری درکنار هم، مشکل دوگانه ای بوجود آورده که آمریکا را تا زمان انتخابات نوامبر سال 2012 فلج نموده است و این موضوع نه تنها سیاست آمریکا را به مخاطره می اندازد که اقتصاد دنیا را نیز بیش از بیش تهدید کرده و به خطر می اندازد.

"چراغ ها را من خاموش می کنم" به زبان فرانسه
"لز اکو" روزنامه اقتصادی فرانسه، دربخشی از شماره امروز خود به معرفی یکی از کتابهای معروف خانم "زویا پیرزاد" نویسنده موفق ایرانی پرداخته است که اکنون با ترجمه "کریستف بالایی" در دسترس خوانندگان فرانسه زبان قرار دارد.
کتاب "چراغ ها را من روشن می کنم" توسط انتشاراتی "زولما" در 349 صفحه، در ماه مه امسال منتشر شده و قیمت آن 20 یورو می باشد. این کتاب اولین نوشته خانم پیرزاد است اما اولین کتابی نیست که از این نویسنده به فرانسه ترجمه شده است. کتاب "ما عادت می کنیم" از همین نویسنده قبلاً به زبان فرانسه در دسترس خوانندگان فرانسه زبان قرار گرفته است.
"لز اکو" این کتاب را تجسم رویای زنان جوان بازکننده اسرار آنها می داند.
نویسنده مقاله با معرفی فضا و زمانی که موضوع رمان در آن اتفاق می افتد، حال و هوای قصه را همگانی می داند، داستانی که در هرکجای دیگر جهان نیز می تواند پیش بیاید.
به نظر نویسنده لزاکو، خانم پیرزاد با زبانی که بعضی جاها بیش از حد ساده است، دنیای زنانه را با ارتباط تحسین آمیز مادر و دخترو حسادت خواهر ها و عشق های دستکاری شده و ازدواج های قراردادی به تصویر می کشد و احساسات زنانی را که گرفتار روزمرگی هستند به نمایش می گذارد.
نویسنده "لزاکو"، با معرفی "کلاریس" قهرمان داستان، آشفتگی درونی اورا علیرغم خاموشی لب هایش توضیح داده می افزاید که خواننده کتاب همراه با تجربه های زندگی او با شکسته شدن عادت ها و ارزش های پذیرفته شده روبرو می شود و فراز و نشیب های فکریش را دنبال می کند. سپس به طوفانی وارد می شود که همانطور که آمده است رد می شود و می رود. خرابی های ناشی از این طوفان به سرعت پاک می شود و احساسات و شورش درونی قهرمان کتاب تنها در ذهن خواننده باقی می ماند که تنها محرم اسرار "کلاریس" است.