اول ماه دسامبر روز جهانی مبارزه با ایدز، پنج هزار قربانی در ایران

به مناسب روز جهانی مبارزه با ایدز، نول ابزرواتور، هفته نامه چاپ پاریس، گزارش مفصلی را به احتمالات و مخاطرات این بیماری واگیردار، به ویژه درمیان همجنس گرایان اختصاص داده.

نول ابزرواتور می‌نویسد: از اولین روزجهانی مبارزه با ایدز، که درسال ۱۹۸۸ گروهای بیماران و پزشکان را گرد هم آورد، گویی یک قرن سپری شده است. در مرور این سال‌ها کنترل بیماری از طریق داروهای جدید باعث شد که صورت نزار و نحیف مبتلایان نا امید را به فراموشی بسپاریم.

نول ابزواتور می افزاید: با این حال نباید فراموش کرد که این ویروس خطرناک هرگز از گسترش شمار مبتلایان باز نایستاده است. در همین تابستان گذشته سازمان بهداشت جهانی بار دیگر آژیر خطر را به صدا در آورد. این سازمان می‌گوید در میان برخی از اقشار شکننده جامعه پیشروی بیماری با چنان سرعتی ادامه یافته است که می‌تواند در صورت ادامه، همه امید‌ها را برای زدودن کامل این بیماری از جامعه بشری برباد دهد.

سازمان بهداشت جهانی در آخرین گزارش خود یاد آوری می‌کند که دارندگان روابط جنسی معمول به طور کلی، همجنس گرایان مذکر و زندانیان به ویژه بیشتر درخطر الودگی به ویروس مهلک هستند.

گزارش سازمان ملل شمار حاملان ویروس در فرانسه را بر یک صد و پنجاه هزار نفرتخمین می‌زند.

در سال دو هزار و دوازه میلادی براساس این گزارش بیش از شش هزار و سیصد نفر درآزمایش‌ها به آلودگی خود پی بردند که چهل دو درصد آنان را مردان همجنس گرا تشکیل می‌دادند.

حال که از روز جهانی ایدز و خطر افزایش یابنده آن سخن رفت، بد نیست به گزارشی در باره موقعیت این بیماری در جمهوری اسلامی ایران اشاره کنیم.

هماهنگ کننده سازمان ملل متحد در ایران شمار قربانیان ایدز در این کشور را پنج هزار نفر اعلام کرده است.
به مناسبت روز جهانی ایدز، وی در یک نشست خبری اعلام کرده است که در سال دو هزار و سیزده میلادی نُه هزار مورد جدید ابتلای به بیماری در ایران ثبت شده است که جستجوی راه‌های پیشگیری را لازم می‌کند.

به گفته وی در جمهوری اسلامی ایران شمار حاملان ویروس در ایران حدود هفتاد و پنج هزار نفر تخمین زده می‌شود، ولی تنها بیست ونه هزار تن از آن‌ها به ثبت رسیده است.

این مامور سازمان ملل، با اشاره به کمبود امکانات  برای مقابله با بیماری در ایران،  می‌گوید: در ایران در حال حاضر بیماری در گروهای مشخصی محدود مانده است که عبارتند از معتادان تزریقی و مردان و زنان در معرض اسیب‌های اجتماعی.

و اما اخیراً وزارت بهداشت جمهوری اسلامی با ارائه آماری اعلام داشت که مبتلایان به بیماری ایدز در ایران حدود بیست هزار نفر است. این وزارت خانه گزارش داده بود که تا اول فروردین امسال نوزده هزار و چهار صد و سی و پنج نفر دارای ویروس ایدز هستند که حدود چهار در صد آنان را مردان و حدود هشت درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند.
ولی خسرومنصوریان، رئیس انجمن حمایت و یاری آسیب دیدگان اجتماعی، با رد آمار وزارت بهداشت گفته است که شمار مبتلایان در ایران ده برابر گزارش وزارت بهداشت و در حدود دویست هزار نفراست.

این هم از روز جهانی مبارزه با بیماری مهلک ایدز و گسترش آن از جمله در جمهوری اسلامی ایران.

دروین هفته گذشته دهمین دور مذاکرات ایران و پنج به علاوه یک، دون اعلام نتیجه ملموسی، به پایان رسید.

در پایان یک هفته مذاکرات فشرده دو طرف اعلام کردند که مراحل دیگری از مذاکرات تا ماه ژوئن آینده ادامه خواهد یافت.

لوپوئن، هفته نامه چاپ پاریس گزارش کوتاهی دارد درباره آخرین مرحله این مذاکرات.
لوپوئن می‌نویسد: میان ایران و غرب دره عمیق اختلافات همچنان باقی مانده است، ولی برای اینکه این گسست به طورکامل اعلام نشود، طرفین تصمیم گرفتند مذاکرات هفت ماه دیگر ادامه داشته باشد.

لوپوئن می‌افزاید: در پایان یک سال مذاکرات فشرده بی‌تردید امروز می‌توان گفت که طرفین به هیچ دست آورد قابل عرضه‌ای نرسیده‌اند.

لوپوئن می‌نویسد: در این میان زمان برای ایران و طرف‌های عربی بسیار تنگ است. در ماه ژانویه، یک ماه دیگر، کنگره از در اختیار جمهوری خواهان قرار خواهد گرفت که با سرسختی مخالف هرنوع توافق با تهران هستند و از هم اکنون اعلام کرده‌اند که خواهان افزایش تحریم‌ها هستند.

لوپوئن می‌افزاید اعمال چنین سیاستی از سوی کنگره بد‌ترین احتملات را پیش خواهد آورد و آن اینکه پس از یک دهه مذاکره و گفت‌و‌گو راه هر نوع راه حل مسالمت آمیز برای رهایی از پرونده اتمی ایران می‌تواند بسته شود.

در تونس، اولین خواستگاه جنبشی آزادی خواهی عربی، که بعداً بهار عربی نام گرفت، هواداران جدایی دین از سیاست روز بیست وسوم ماه نوامبر دومین پیروزی خود را به دست آوردند که اکنون در تلاش برای محافظت از آن هستند.
پس از تصویب قانون اساسی، مبتنی بر جدایی دین از سیاست، نیروهای لائیک کشور توانستند در دور دوم این نبرد سیاسی در روز بیست وسوم ماه نوامبر جاری نامزد ریاست جمهوری مورد نظرخود را با اختلاف آرای قابل توجهی برجنبش اسلامی النهظت پیش‌تاز نمایند.

لوپوئن گزارش دیگری دارد در مورد پیروزی هواداران جدایی دین از سیاست و به ویژه زنان تونسی در تحمیل حق قانونی خود بر قوانین جدید این کشور.

لوپوئن می‌نویسد: در نگاهی به جامعه زنان فعال تونس می‌توان گفت که به معنی واقعی نسل بورقیبه امروز شاخص‌ترین قشرپرتحرک این آن است. (لازم به یاد آوری است که حبیب بورقیبه رئیس جمهوری اسبق تونس از هواداران سرسخت آزادی زنان و مدرنیته غربی بود).

لوپوئن می‌افزاید: همین نسل زنان پنجاه و شصت ساله تونس که برکشیده دوران حبیب بورقیبه هستند امروز به هیچ قیمتی حاضرنیستند میدان را به اسلامیون واگذار نمایند.

آن‌ها در سال‌های انقلاب تونس همه جا حضور داشته و نگذاشتند حقوق اولیه زنان این کشور قربانی فرهنگ مرد سالار و مذهبی تونس گردد.

«خدیجه شریف» یک جامعه‌شناس تونسی به لوپوئن می‌گوید: واقعیت این است که اسلام سیاسی می‌تواند خود را با هرنوع موقعیتی تطبیق دهد ولی زمانیکه موضوع به جایگاه زنان درجامعه مربوط می‌شود کمترین انعطافی را پذیرا نیست.

اکنون بیست وهشت روز به انجام دور دوم انتخابات ریاست جمهوری تونس مانده است. به نوشته لوپوئن در یک سوی این انتخابات یک جمهوری خواه لائیک قرار دارد و در سوی دیگر یک شخصیت هوادار حقوق بشر که از حمایت اسلامیون تونس بر خوردار است.

روز بیست و هشتم دسامبر سرنوشت اولین دورهٔ ریاست جمهوری تونس روشن خواهد شد.

لوپوئن می‌نویسد: با همه انتظاراتی که می‌توان از نتایج انتخابات روز بیست و هشتم دسامبر داشت ازهم اکنون می‌توان گفت که طی چهارسال گذشته طیف اسلامی النهظت بخش قابل توجهی از اعتبار سیاسی خود را درافکارعمومی از دست داده است.