ایران و افغانستان در روزنامه های فرانسه

تحریم نفت و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از سوی اتحادیۀ اروپا بازتاب گسترده ای در روزنامه های امروز (سه شنبه) فرانسه داشته است.

فیگارو، یکی از روزنامه های صبح پاریس، در سرمقاله و در سه مطلب به جوانب مختلف این مسأله پرداخته است.
در سرمقالۀ فیگارو، نویسنده از جمله بر این نکته انگشت می گذارد که هدف اتحادیۀ اروپا از این تحریم ها از سوئی سد کردن راه دست یابی ایران به جنگ افزار هسته ای و از دیگر سو بازداشتن اسرائیل از حملۀ نظامی به ایران است.
فیگارو آنگاه به این نکته می پردازد که با جلوگیری از صادرات نفت ایران، این رژیم تهران است که مورد حمله قرار گرفته است چرا که درآمد های نفتی ٥٠٪ از بودجۀ ایران را تأمین می کند.

در ارتباط با تمایل و تلاش اتحادیۀ اروپا برای وادار کردن مشتریان آسیائی ایران چون چین و کرۀ جنوبی به خودداری از خرید نفت از ایران، سرمقاله نویس فیگارو این تلاش ها را چندان برخوردار از بخت موفقیت نمی داند و می نویسد هیچ چیز دال بر آن نیست که ایران سهمی را که از بازار خود در اروپا از دست می دهد در جای دیگری به دست نخواهد آورد.

سرمقاله نویس فیگارو پس از یادآوری احتمال خطرناک بالا رفتن قیمت نفت در بازار، در پاسخ به این پرسش که تحریم های جدید اتحادیۀ اروپا می تواند ایران را به سر میز گفتگوهای جدی برگرداند می نویسد: جمهوری اسلامی ایران هنوز در وضعیتی نیست که مجبور به انتخاب میان بقای رژیم یا برنامۀ هسته ای خویش باشد.
این روزنامه برغم این بدبینی نسبت به نتایج این تحریم ها، بر ضرورت آن، مهر تأیید زده و می نویسد: در غیر این صورت چگونه می توان سرائیل را متقاعد کرد که به ایران حمله نکند چرا که رهبران این کشور اعتقاد سخت دارند که ایران در آستانۀ دست یابی به بمب اتمی است.

در سه مطلب دیگر روزنامۀ فیگارو، به تفصیل به وضعیت نفت صادراتی ایران و مشتریان و جزئیات تحریم های تصویب شده در نشست دیروز وزیران امورخارجۀ ٢٧ کشور اتحادیۀ اروپا پرداخته شده است.

در یکی از مقالات فیگارو پس از خاطر نشان ساختن این نکته که اروپائی ها امیدوارند با این تحریم های تازه تهران را به نشستن بر سر میز مذاکره در کنار آمریکا، چین و روسیه وادار کنند به این نکته بر می خوریم که در چهارچوب تحریم های اتحادیۀ اروپا علیه ایران، دارائی های ٤٤١ شخصیت حقیقی و حقوقی (افراد و مؤسسات) جمهوری اسلامی ایران در اروپا مسدود شده است.

در یکی دیگر از مقالات فیگارو که به قلم خبرنگار این روزنامه در بیت المقدس نوشته شده است به نقل از تحلیل گران سیاسی و دیپلمات های مقیم اسرائیل، سال جاری میلادی (٢٠١٢) به عنوان «سال تمامی خطرها» توصیف شده و این افراد بر این باورند که بحران برآمده از برنامۀ هسته ای ایران وارد مرحله ای وخیم شده است.
نگرانی غربی ها و به ویژه آمریکائیان از اقدام غافلگیرکنندۀ اسرائیل مبنی بر دست زدن به یک «حملۀ پیشگیرانه به ایران» از دیگر نکات مطرح در یکی از مقالات فیگاروست.
در این مقاله پس از برشمردن سخنان شماری از رهبران اسرائیل، نویسنده تأکید می کند که برای اسرائیلیان برنامۀ هسته ای ایران نه یک مشکل دیپلماتیک بلکه یک مسألۀ اساسی است که موجودیت این کشور را تهدید کرده و از این رو هر اقدامی را برای مقابله با آن توجیه می کند.

در مقاله ای که صرفاً به نفت و تلاش ها برای جایگزین کردن نفت ایران به ویژه از طریق وادار کردن عربستان به جبران این کمبود به رشتۀ تحریر در آمده است، در ارتباط با تهدید های اخیر تهران مبنی بر بستن تنگۀ هرمز به نقل از دیپلمات ها و کارشناسان نفتی تأکید شده است که بدترین سناریو یعنی بستن این تنگه منتفی است.

لیبراسیون، یکی دیگر از روزنامه های صبح پاریس، نیز در مطلبی به تحریم نفتی ایران از سوی اتحادیۀ اروپا پرداخته و از جمله یادآور می شود که این تحریم ها که با استقبال و تحسین اسرائیل روبه شده است از سوی روسیه و سرگئی لاورف- وزیر امورخارجۀ این کشور، آماج انتقاد بوده است.

لیبراسیون در بخش دیگری از این مطلب کوتاه خود به این نکته پرداخته است که ٢٧ کشور اتحادیۀ اروپا با تحریم بانک مرکزی و تحریم بی سابقۀ نفت ایران به دنباله روی از ایالات متحدۀ آمریکا اقدام کرده و پا جای پای واشنگتن گذاشته اند.

روزنامۀ لاکروا- نزدیک به کاتولیک های فرانسه، در مقاله ای به بهانۀ کشته شدن چهار سرباز فرانسوی در افغانستان به مطرح شدن خروج پیش از موعد نیروهای فرانسه از افغانستان پرداخته است.

نویسندۀ این مقاله که از پژوهشگران و در عین حال معاون "انستیتوی روابط بین المللی و استراتژیک" فرانسه است ابتدا بر این نکته تأکید می کند که خارج ساختن نیروها پیش از موعد مقرر و به گونه ای زود رس با اشکالاتی از جمله اشکالات لجستیکی رو به روست.
نویسنده یادآور می شود که با توجه به فقدان راه ها و محورهای مواصلاتی کافی در افغانستان، نقل و انتقال تجهیزات نظامی از افغانستان به فرانسه با دشواری های متعددی رو به روست.
ار سوی دیگر به باور نویسنده، خارج کردن نیروهای فرانسوی از افغانستان چندان برای آمریکائیان نیز خوشایند نیست.

در دنبالۀ مقاله می خوانیم هر چند شمار نیروهای فرانسوی اعزام شده به افغانستان چندان چشمگیر نیست ولی آمریکا از آن بیم دارد که اتخاذ چنین تصمیمی از سوی فرانسه، دیگر کشورهای حاضر در افغانستان را نیز به خارج ساختن نیروهای خود پیش از زمان پیش بینی شده وادار کند.

این پژوهشگر فرانسوی یادآور می شود که در مقابل ١٤٠٠٠٠سرباز آمریکائی، تنها ٤٠٠٠ سرباز فرانسوی به افغانستان اعزام شده اند.

لوموند، روزنامۀ عصر پاریس، نیز در دو مطلب- یک مقاله و یک مصاحبه- به حضور نظامی فرانسه در افغانستان و مسألۀ خروج این نیروها پیش از موعد مقرر پرداخته است.

آندرس فوگ راسموسن- دبیر کل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو)، در مصاحبه ای با لوموند ابتدا یادآور می شود که حوادثی چون تیراندازی یک سرباز افغان به سربازان فرانسوی که به کشته شدن چهار تن از آنان انجامید یک عمل منفرد بوده و حاصل عملیاتی هماهنگ شده نیست. دبیر کل ناتو با خروج پیش از موعد نیروهای فرانسه مخالفت کرده و می گوید ادامۀ مأموریت نظامیان فرانسه در افغانستان در راستای منافع پاریس است.

این روزنامه در مقاله ای زیر عنوان فرانسه به عملیات نظامی خود در افغانستان ادامه می دهد ابتدا بر این نکته انگست می گذارد که برغم سخنان نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه، مبنی بر تعلیق تمامی عملیات رزمی و آموزشی  سربازان فرانسه در افغانستان، این نیروها به عملیات خود ادامه می دهند.

در بخش دیگری از این مقاله به این نکته اشاره شده است که فرانسه تا کنون در مقایسه با دیگر کشورهای حاضر در افغانستان، توجه و دقت کمتری به تدابیر امنیتی از جمله مسألۀ رخنۀ شورشیان به ارتش و پلیس افغانستان و تماس آنان با فرانسویان داشته است.

لوموند به نقل از یک افسر فرانسوی اعزام شده به افغانستان می نویسد، فرانسه نیز باید همان تدابیری رابرای حفظ امنیت نیروهای خود به کار بندد که دیگر کشورها به کار می بندند.

به نوشتۀ این روزنامه، فرانسویان در این عرصه با کم کاری ها و کمبودهائی رو برو  بوده اند که باید جبران شود.