احمد احرار: رژیم اسلامی با بد تدبیری کشور را در سراشیبی سقوط انداخته است

"چهره ها و گفتگوها" این هفته میزبان نویسنده و روزنامه نگاری است پرکار که پیشینۀ نخستین گام های او در‌عرصه مطبوعات از نیم قرن در می گذرد.او کار رورنامه نگاری را از جوانی در روزنامۀ اطلاعات آغاز کرد و با گذر از دبیری و سردبیری بخش‌ها و نشریات گروه مطبوعاتی اطلاعات، وظیفۀ دشوار و در همان حال پر هیجان سر‌مقاله نویسی در روزنامه را بر عهده گرفت.میهمان این هفتۀ "چهره‌ها و گفتگوها"، احمد احرار همکار سرشناس، پیشکسوت و خوش قلم ماست

احمد احرار روزنامه نگار سرشناس ایرانی RFI

گفتگو با احمد احرار را با کارزاری که در روزهای اخیر علیه روزنامه نگاران در ایران براه افتاده است، آغاز می کنیم. چند هفته ایست که قوۀ قضائیه و نیروهای امنیتی و ایادی آنها از "شبکۀ نفوذی دولت های متخاصم غربی" و "عوامل مرتبط با پروژۀ نفوذی دشمن" سخن می گویند و در همین راستا شماری از روزنامه نگاران را نیز دستگیر کرده اند. احمد احرار می گوید این نخستین بار نیست که به روزنامه نگاران اینگونه اتهامات زده می شود و نخستین بار نیز نیست که با اتهاماتی این چنین آنان را بازداشت می کنند. این بار اما بگفتۀ او «جنگی علنی در درون حکومت آغاز شده که حتی رئیس جمهوری کشور را نیز در مظان اتهام گذاشته است».

سبب اصلی این جنگ از نظر احمد احرار اینست که «حاکمیت نگرانِ واکنش مردم است زیرا آنان پس از ٣٦ می بینند که رویاهائی نظیر اینکه انقلاب میوه‌های شیرین به بار می آورد، مساوات بر قرار می شود، فساد از میان می رود، دموکراسی شکل می گیرد به حقیقت نپیوست و بجای آن خفقان، سرکوب، فساد و ریا و تزویر بر کشور حاکم شد. آنان می بینند که رژیم به اصطلاح انقلابی و به ظاهر اسلامی چه در امور داخلی و چه در امور خارجی چیزی جز بی تدبیری از خود نشان نداده و مملکت را در سراسیبی سقوط قرار داده است». در چنین شرایطی برخی از کارگزاران رژیم راه آرام کردن مردم و جامعه را در اعتدال حکومت گران می بینند. اما در برابر جناح دیگری قراردارد که خواستار سختگیری است. احمد احرار می گوید :« این روزها کلمۀ نفوذ مصطلح شده و از خطر فضای مجازی سخن می رود. این دو کلمه را مقام رهبری خود بر زبان آورده، همچون مائو که انقلاب فرهنگی چین را با همین تفکر براه انداخت.» از همین روست که احمد احرار با اشاره به سرنوشت محمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی می گوید که حسن روحانی باید آینده ای بدتر را انتظار بکشد.

احمد احرار در مقدمۀ کتاب خود "دو قرن فراز و نشیب مطبوعات و سیاست در ایران" که در تابستان ۱۳۸۸ توسط شرکت کتاب در کالیفرنیا منتشر شده، می نویسد : " ایران محکوم بوده است که سنگی گران را بر دوش بکشد و به سوی قله ببرد، همین که به قله نزدیک شد، سنگ بلغزد و بر گردد به جای اولش و باز روز ازنو، روزگار از نو". و می افزاید : "مطبوعات نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند". وی سبب این امر را فراز و نشیب فراوان تاریخ صد و اندی سال اخیر ایران می داند. او معتقد است که مطبوعات چاپ خارج از کشور در بیداری اذهان مردم نقش دارند زیرا می توانند آزادانه سخن بگویند.

احمد احرار می گوید پس از انقلاب «مطبوعات از صورت طبیعی خود خارج شدند و تبدیل شدند به عامل تبلیغات ایدئولوژیک رژیم حاکم. در اوایل انقلاب روزنامه ها تبدیل شده بود به کتاب دعا، به زیارت نامه و ادبیات منبری. اما در این سوی جهان که قلم و زبان آزاد است، مطبوعات فارسی زبان چاپ خارج از این فرصت استفاده کردند و نقش مهمی در رساندن پیام آزادی، مدنیّت و حقوق انسانی بداخل کشور ایفا کردند.

در این گفتگو احمد احرار به دوران های مختلف روزنامه نگاری ایران اشاره می کند و نیز یاد می آورد که در دوره هائی روزنامه نگاران قدر و معنای آزادی را ندانستند و کار را به «رسوائی» کشاندند.
وی روشن بینی و راست گوئی را از صفات لازم روزنامه نگار می داند و می گوید آنکه در این راه گام می زند نباید به دلیل منافع شخصی تابع جریان های روز شود.

دربارۀ میهمان هفته
نام او با روزنامه و روزنامه نگاری پیوندی ناگسستنی دارد. احمد احرار فعالیت حرفه ای خود را از ۲۰ سالگی به عنوان خبرنگار سیاسی و پارلمان روزنامۀ اطلاعات آغاز کرد و پس از چندی سر دبیر سرویس سیاسی این روزنامه شد. او مدتی نیز سردبیری هفته نامۀ "اطلاعات جوانان" را به عهده گرفت، عضو شورای سردبیری روزنامه گردید و در سالهای پر تلاطم انقلاب سر مقاله نویس همین روزنامه بود.

احمد احرار در همان ایامی که تقریبا همگان تن به موج پر اوج انقلاب سپرده بودند، خواستار اندیشه و دورنگری شد، اما گوش شنوائی نیافت و ناگزیر به ترک کشور گردید.

وی از آن پس ساکن پاریس شد و از هنگامیکه روزنامۀ کیهان در خارج از ایران پایه گذاری گردید، از نویسندگان اصلی آن شد. وی سالها سردبیری این هفته نامه را تا هنگام برچیده شدن آن بر عهده داشت.
از احمد احرار تا کنون کتابهای فراوانی نیز به چاپ رسیده است که "طوفان در ایران"، "مردی از جنگل"، "افسانۀ شجاعان"، "شاهین سپید" و "دو قرن فراز و نشیب مطبوعات و سیاست در ایران" از جملۀ آنهاست.