برلین: ٣٠ سال پس از فروریختن دیواری که ٢٨ سال دوام آورد
روز چهارم نوامبر سال ١٩٨٩ میلادی صدها هزار تن از شهروندان آلمان شرقی در میدان آلکساندر برلین برای آزادی عقیده شروع به تظاهرات کردند. میدان آلکساندر در آن دوران مرکز قدرت جمهوری دموکراتیک آلمان، از اقمار بلوک شرق و تحت حاکمیت غیرمستقیم اتحاد جماهیر شوروی بود. پنج روز بعد، روز نهم نوامبر سال ١٩٨٩، معترضان با چکش و قلم شروع به شکافتن دیوار بتونی کردند که از ١٣ اوت ١٩۶١ تا آن روز برلین را تقسیم کرده و مهم ترین نماد جدائی آلمان به دو کشور مجزا بود. در این روز، دیوار برلین فروریخت و شهروندان آلمان شرقی توانستند برای اولین بار پس از ٢٨ سال، نزدیکان و دوستان جدا افتاده از خود را در برلن غربی در آغوش بگیرند.
: منتشر شده در
با گذشت ٣٠ سال از این واقعه بزرگ تاریخی که در واقع یک انقلاب بدون خونریزی و صلح طلبانه بود، اکنون برلین در فاصله روزهای چهارم تا دهم نوامبر به محل برگزاری یک فسیتوال بزرگ یک هفته ای تبدیل شده که "٣٠ سال انقلاب صلح آمیز/ ریزش دیوار" نام یافته است.
در چارچوب این فستیوال بزرگ ٢٠٠ کنسرت، نمایشگاه، شو، رقص نور، چیدمان هنری و نمایش فیلم و ویدئو تدارک دیده شده که بیشتر آن ها منعکس کننده لحظه های هیجان انگیز روندی هستند که از ٩ نوامبر ١٩٨٩ تا ٣ اکتبر ١٩٩٠ ادامه یافت و سرانجام به وحدت آلمان انجامید.
مراسم دروازه براندنبورگ
از ساعت ١٨ بعد از ظهر روز ٩ نوامبر جشن های برلین در پای دروازه براندنبورگ به نقطه اوج خود می رسد. دروازه براندنبورگ، شناخته شده ترین نماد پایتخت آلمان، از زمان ریزش دیوار برلین هر سال به محل برگزاری جشن اصلی تبدیل می شود. این دروازه تا روز ٩ نوامبر سال ١٩٨٩ دو قسمت شرقی و غربی برلین را از یکدیگر جدا می کرد. امسال، در پای این دروازه صحنۀ بسیار بزرگی ایجاد شده است که گروه و هنرمندان سرشناس آلمانی و خارجی روی آن موسیقی اجرا خواهند کرد. فرانک والتر اشتاین مایر رئیس جمهور آلمان نیز در این مراسم سخنرانی خواهد کرد.
قسمت شرقی بخشی از دیوار که به یادگار حفظ شده است، زمینه یک نمایشگاه نقاشی بزرگ را فراهم کرده است. در نقاشی های روی این دیوار صحنه هائی پر هیجان از پیوستن مردم آلمان شرقی به برلن غربی دیده می شوند.
در طول برگزاری فستیوال، بر سطح رودخانه ای که از میان برلین می گذرد، بازی نوری انجام می شود که به صورت ستون های آبی رنگ، دیوار برلین را این بار در فرمی دلنشین و زیبا تصویر می کند.
مایک پمپئو، با ۴٨ خودرو در روستای ۴٨ نفره!
مایک پمپئو وزیرخارجه آمریکا امسال برای شرکت در مراسم ویژه سالگرد ریزش دیوار برلین به آلمان سفر کرده است. ورود او با ۴٨ خودرو به روستای کوچک ۴٨ نفره "مودلارویت"* در شرق آلمان به دلیل راه بندان های شدیدی که ایجاد کرد و منتهی به یک تصادف هم شد، در آلمان سروصدای زیادی به پا کرد. روزنامه ها نوشتند که مردم مودلارویت از تشریفات عظیمی که آرامش آن ها را ساعتها سلب کرد ناراضی بودند.
روستای کوچک مودلارویت را که در مرز دو ایالت بایرن و تورینگن واقع شده، در دوران جنگ سرد یک دیوار بتونی بلند به دوقسمت تقسیم کرده بود و به همین دلیل آمریکائی ها نام آن را "برلین کوچک" گذاشته بودند.
پمپئو روز جمعه از مجسمه برنزی بزرگ رونالد ریگان در محل سفارت آمریکا در برلین رونمائی کرد. روز ١٢ ژوئن سال ١٩٨٧، یعنی ١۶ ماه پیش از ریزش دیوار برلین رونالد ریگان رئیس جمهور وقت آمریکا از همین محل خطاب به میخائیل گورباچف همتای روسی خود گفت: "این دیوار را فرو بریزید!"
مجسمه بسیار بزرگ برنزی او باید خاطره این لحظه را زنده نگه دارد.
افزایش ماموریت های نظامی خارجی آلمان
وزیرخارجه آمریکا روز جمعه در بنیاد کوربر** برلین از آلمان خواست که در زمینه تامین امنیت جهانی نقش فعال تری ایفا کند. وی گفت: "ما باید بپذیریم که آزادی هرگز تضمین شده نیست". پمپئو سیاستی را که وزیر دفاع آلمان در زمینه افزایش سهم این کشور در ماموریت های نظامی خارجی اعلام کرده است ستود. خانم کارنباور وزیردفاع آلمان در آستانه سفر پمپئو این سیاست را اعلام کرد.
پمپئو در سخنان خود چین و روسیه را به آلمان شرقی شبیه خواند و به ویژه روسیه را به خاطر لشگرکشی به سوریه و سرکوب دگراندیشان مورد انتقاد شدید قرار داد.
در سال هائی که حکومت سوسیالیستی آلمان شرقی به دور برلن غربی دیوار کشیده بود، آمریکائی ها با ایجاد یک پل هوائی کالاهای مورد نیاز مردم برلین را به آنها می رساندند. آلمان بدون کمک های طرح مارشال آمریکا به سختی می توانست ویرانی های جنگ جهانی دوم را بازسازی کند.
رویای آنگلا مرکل پیش از ریختن دیوار برلین
آنگلا مرکل صدراعظم آلمان هنگامی که دیوار برلین فروریخت ٣۵ ساله بود و اکنون ۶۵ سال دارد. وی به مناسبت سالگرد ریزش دیوار برلین در مصاحبه ای با هفته نامه اشپیگل ضمن نقل خاطرات و رویاهای خود در آن زمان، در پاسخ به این پرسش که اگر حکومت آلمان شرقی ادامه می یافت و امروز هفتادمین سالگرد تاسیس خود را جشن می گرفت چه می کردید؟ گفت: "من در این صورت به رویای خودم تحقق می بخشیدم. در آلمان شرقی زن ها در ۶٠ سالگی بازنشسته می شدند و اجازه دریافت گذرنامه و سفر به خارج را می یافتند. به این ترتیب من که پنج سال پیش بازنشسته شده بودم، گذرنامه ام را می گرفتم و به آمریکا سفر می کردم". وی افزود که البته دیداری هم از آلمان غربی می کرد.
براساس آمارهای موجود، ظرف ٢٨ سالی که دیوار برلین پایدار ماند، بیش از ١٣۶ تن هنگامی که می خواستند از آن عبور کنند و خود را به برلن غربی برسانند به ضرب گلوله مرزبانان آلمان شرقی به قتل رسیدند.
Moedlareut *
** Koerber Stiftung
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید