سه هزار زن کارتن خواب در تهران، برخلاف بسیاری از مردان کارتن خواب، هیچ سرپناهی ندارند

هشدارهای مکرر نسبت به بالا رفتن تعداد زنان کارتن خواب در تهران، امسال با هشدار جدیدی مربوط به کاهش میانگین سنی زنان بی سرپناه همراه شده است.

هر سال با آغاز فصل سرما ، وضعیت دردناک هزاران بی سرپناه کارتن خواب ساکن تهران به دغدغه‌ای برای مسئولان و سوژه پراهمیتی برای رسانه‌ها تبدیل می‌شود.
امسال بنظر می رسد که موضوع بالارفتن چشم گیر تعداد زنان کارتن خواب و نیز کاهش سن زنانی که پا به این عرصه می گذارند، نگرانی فراوانی ایجاد کرده است.

رحمت الله حافظی- رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران، با اعلام اینکه تنها در شهر تهران حدود سه هزار کارتن خواب زن وجود دارد مدعی شد که از پانزده هزار کارتن خواب پایتخت حدود 20 تا 25 درصدشان را زنان تشکیل می دهند.

حافظی، در حالیکه اعتقاد دارد در فصل سرما زنان بمراتب از آسیب پذیری بیشتری نسبت به مردان برخوردارند، اظهار تأسف کرد که با وجود راه اندازی تمام گرم خانه‌های شهر برای پذیرائی از مردان کارتن خواب تهران، اضافه کرد که گرم خانه ای برای زنان وجود ندارد.
رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران خواستار همکاری نمایندگان مجلس برای مرتفع شدن مشکلات قانونی شد.

فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر نیز خواستار تعامل دستگاههای دولتی با شهرداری شد.
او مدعی است که ساماندهی کارتون خواب ها جزو وظایف سازمانی او نیست ولی در عمل از سازمان های متولی بهتر عمل کرده است.

خانم دانشور معتقد است که برای حل این معضل وزارت رفاه، سازمان تأمین اجتماعی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و درمان نیز باید جدی تر به صحنه بیایند و با شهرداری تعامل کنند.

مهدی چمران، رئیس شورای اسلامی تهران نیز علاوه بر وزارتخانه‌های مختلف حتی خواهان دخالت دادستانی در این ماجرا شد و گفت نگهداری افراد تخلف است و ما در شب‌های یخبندان در سال‌های گذشته نمی‌توانستیم کارتن خواب ها را رها کنیم.

چمران مدعی شد که در میان افراد کارتن خواب دانشجویانی بودند که در وضعیتی اسفناک درس می خوانند و شهرداری اقدام به انتقال آنان به گرم خانه‌ها میکرد. او می گوید تعداد کارتن خواب ها رو به ازدیاد است چرا که مهاجرت به تهران در حال افزایش است.
هشدارهای مکرر نسبت به بالا رفتن تعداد زنان کارتن خواب در تهران امسال با هشدار جدیدی مربوط به کاهش میانگین سنی زنان بی سرپناه همراه شده است.

جهانگیری فرد- معاون خدمات اجتماعی سازمان رفاه و مشارکت اجتماعی شهرداری تهران، تأکید دارد که میانگین سنی زنان کارتن خواب کاهش یافته است. او می گوید قبلاً زنان کارتن خواب زنان سالخورده بودند، اما اکنون شاهد حضور زنان جوانتر در میان کارتن خواب ها هستیم. او عقیده دارد که زنان زودتر از مردان در برابر اعتیاد ضربه می خورند و از خانواده طرد می شوند.

در میان این هشدارهای مختلف مسئولان مبنی بر افزایش تعداد کارتن خواب ها و یا جوان تر شدن جمعیت زنان بی سرپناه، معاون اجتماعی و پیشگیری از آسیب های سازمان بهزیستی به این نوع هشدارها اعتراض دارد و می گوید « گزارش‌هائی که ادعا می کنند آمار زنان خیابانی و کارتن خواب‌ها با رشد قابل توجهی همراه بوده، بر پایه کدام تحقیق و پژوهش علمی و اجتماعی صورت گرفته است؟» او نتیجه میگیرد که نباید بر اساس اطلاعات بی پایه و غیرواقعی جوسازی کرد.

در گفتگوئی با بهروز صمد بیگی - روزنامه نگار مسائل اجتماعی در ترکیه، وی معتقد است که ناتوانی قوانین در تعریف جمع کارتن خواب ها باعث می شود که مسئولیت رسیدگی به وضعیت انها بطور واضح در اختیار سازمان‌های مشخصی قرار نداشته باشد و در نتیجه سردرگمی ناشی از بغرنجی این وضعیت شرایطی فراهم کرده که هم اکنون اعضای شورای شهر تهران هشدار می دهند و نگران هستند از این که تعداد زیادی از این افراد بی پناه نتوانند سرمای زمستان را تاب بیاورند.

صمد بیگی درباره وضعیت آمار ها در ایران می گوید، بویژه در عرصه آسیب های اجتماعی ما با نبود آمار قابل استناد مواجه هستیم، حتی آمار های دولتی که توسط سازمان ها و نهادهای رسمی منتشر می شوند گاهی از سوی یک نهاد دیگر مورد سؤال قرار میگیرند.

او می گوید کارشناسان مسائل اجتماعی در ایران عقیده دارند که آمارهای دولتی در ایران بشکلی هست که فقط قله یک کوه یخی را نشان می دهد که قسمت اعظم آن زیر آب است؛ بنابراین اگر ما حتی کف آمارهای اعلام شده را هم در نظر بگیریم باز هم می توان واقعیت را چند برابر این آمار دانست.

نکته دیگری که بهروز صمد بیگی به آن اشاره می کند، وجود برخی مقاومت‌های مردمی علیه ایجاد مراکزی برای نگاهداری از زنان بی سر پناه است؛ او می گوید تا بحال بارها اتفاق افتاده که چه سازمان های مردم نهاد و یا مراکز دولتی خواسته اند مکان‌هائی را برای زنان راه اندازی کنند ولی با مقاومت شدید مردم محل مواجه شده اند

بعقیده صمد بیگی، نسبت به این زنان عموماً ذهنیت منفی و بدی وجود دارد و این طور تصور می شود که آنان یا روسپی هستند و یا معتاد و فکر می کنند که ایجاد این مراکز برای آنها و خانواده هایشان مشکل ایجاد می کند، بنابراین مانع دایرشدن چنین مکان‌هائی می شوند.

او نتیجه میگیرد که در عرصه ساماندهی به وضعیت این زنان بی سرپناه، علاوه بر موانع قانونی و اجرائی، تعدد مراکز، تداخل وظایف و غیره، این نوع مقاومت‌های منفی مردمی نیز به مشکلات اضافه می کند.

از طریق فایل صوتی به این گفتگو گوش کنید.