بررسی روزنامه‌های امروز فرانسه

طاهر بن‌جلون: دموکراسی گاهی انحراف می‌زاید

Economist.com

 انتخابات قریب‌الوقوع ریاست‌جمهوری در فرانسه، از بحث‌ها و تبادل‌نظرهای سیاسی به فضای فرهنگی کشیده شده است. امروز هنرمندان و نویسندگان و اهالی فرهنگ، از آرزوها و انتظارات خود درباره رئیس جمهور آینده این کشور نوشته‌اند و یک نویسنده سرشناس هم شرایطی را تصور کرده که در فرانسه از دموکراسی «انحراف» زائیده شود. 

تبلیغ بازرگانی

فرانسه این روزها در تب و تاب انتظار برای نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آتی این کشور است.
در روزنامه لوموند امروز، "طاهر بن‌جلون" نویسنده فرانسوی- مراکشی، زمانی را فرض کرده که "مارین لوپن" نامزد جبهه ملی و متعلق به جریان راست افراطی این کشور، برنده انتخابات شود و رئیس جمهور بعدی فرانسه باشد.
طاهربن‌جلون، یادداشت خود را چنین آغاز می‌کند: «ما هرگز آن شامگاه یکشنبه ٧ مه ٢٠۱٧ را فراموش نخواهیم کرد؛ آن شب فجیع؛ همان زمان که در ساعت 8 شب تصویر "مارین لوپن" بر صفحه همه تلویزیون‌های فرانسه نقش بست؛ ما به یکدیگر نگریستیم، نمی‌خواستیم باور کنیم؛ خیلی وقت‌ها در نظرسنجی‌ها اشتباه رخ می‌دهد و البته که به مردم فرانسه به اندازه کافی هشدار داده شده بود. با خودمان می‌گفتیم، نباید چنین شود؛ بعد نگاهمان را به پایین دوختیم، انگار که شرم داشتیم مثل زمانی که حزب مورد حمایت‌مان شکست می‌خورد یا مثل زمان از دست دادن یک عزیز؛ آنگاه وارد یک سکوت طولانی و سنگین شدیم؛ داشتیم تلوتلو می‌خوردیم که یکی از ما ناگهان برخاست و فریاد زد، مقاومت می‌کنیم؛
صدایش در ما طنین انداز شد، هرچند ما شکسته و درهم ریخته بودیم». طاهر بن‌جلون در ادامه می‌نویسد: «دموکراسی چنین است. گاهی انحراف می‌زاید».

امروز روزنامه هومانیته نیز به سراغ نویسندگان و هنرمندان رفته است. 15 هنرمند، نویسنده، شاعر، کارگردان و عکاس در یادداشت‌هایی در این روزنامه نوشته‌اند که اگر آنها وزیر فرهنگ فرانسه بودند چه می‌کردند و چه چیزهایی برای آنها در اولویت بود.
این یادداشت‌ها در واقع برای نشان‌دادن درخواست‌ها و انتظارات هنرمندان از رئیس جمهوری آینده این کشور است که اندکی پیش از انتخابات صورت می‌گیرد.
در یادداشت‌ها و اظهارنظرهای امروز، یک طراح رقص نوشته که اولویت در این زمینه کودکان هستند که باید هرچه سریع‌تر به آنها پرداخت.
یک رهبر ارکستر هم معتقد است که هنر باید پیش و بیش از هرچیز در مدارس مورد توجه قرار گیرد. یک سینماگر گفته که به اعتقاد او یک وزیر فرهنگ ایده‌آل کسی است که به هنرمندان توجه کند؛ وضعیت آنها را بشناسد و چگونگی معرفی و شناساندن آثار آنها به دیگران را بداند؛ کسی که هنر را «اسب تروای کاپیتالیسم» نداند، بلکه به آن به عنوان یک «نیاز» جامعۀ انسانی بنگرد.
یک نمایشنامه‌نویس هم نوشته که اگر او وزیر فرهنگ بود، مسلماً به دنبال این بود که همکاران خود در دولت را در مورد اهمیتِ حمایت از هنر و فرهنگ، متقاعد کند و از سوی دیگر سعی میکرد صدای هنرمندان را به خوبی بشناسد. به گفته یک عکاس و نقاش هم وزیر فرهنگ باید به دنبال آموزش اصول هنر در سطح آموزش عالی باشد.
یک خواننده هم گفته که اگر او مسئولیت سیاسی داشت، تلاش می‌کرد مهمترین اصل روابط اجتماعی این روزگار را بشناسد که همان فرهنگ است؛ به گفته وی امروز که جهادگرایی مسأله روز شده و مردم راه گفت‌وگو با یکدیگر را فراموش کرده‌اند و ادبیات و موسیقی و تئاتر جایگاه پیشین خود را ندارند، نباید تعجب کرد از اینکه چنین تراژدی‌های خونینی رخ می‌دهد.

روزنامه لیبراسیون امروز مهمترین مطلب خود را به لزوم شفافیت اقتصادی نامزدهای ریاست جمهوری اختصاص داده و در مطلبی با عنوان «پول‌ها کجا می‌روند؟» نوشته که تاکنون هرگز در هیچ انتخاباتی موضوع حساب‌های مالی چنین مورد بحث قرار نگرفته است.

اما به غیر از موضوع انتخابات ریاست جمهوری که این روزها بحث مشترک همه رسانه‌ها و مجامع است، روزنامه لیبراسیون گزارشی هم از وضعیت شهر بیروت در لبنان نوشته که مربوط به نحوه جمع‌آوری زباله‌ها در این شهر است؛ امری که نه تنها زیبایی این شهرِ واقع‌شده میان کوه و دریا را تحت تأثیر قرار داده، بلکه بخشی از آن را زدوده است.
در گزارش این روزنامه می‌خوانیم که بعد از «بحران زباله» که در سال 2015 در این شهر رخ داد، دولت لبنان تصمیم گرفت که دو محل دفن زباله در ساحل مدیترانه ایجاد کند؛ درست جایی که پیش از آن محل تفریح گردشگران بود. اکنون عواقب این تصمیم، شهروندان و سازمان‌های غیردولتی لبنان را نگران کرده است؛ به گفته این سازمان‌ها از آنجا که لبنان، کنوانسیون بارسلون را در زمینه حفظ سواحل دریای مدیترانه امضا کرده، حالا باید جامعه جهانی وارد عمل شود.

در جهانی که بسیاری از دختران جوان و حتی نوجوان به بهائی ناچیز برای نخستین بار با مردان هم‌بستر می‌شوند تا اندک نانی به دست آورند، لیبراسیون گزارشی نوشته از یک مانکن 18 ساله رومانیایی که برای فروش بکارت خود در یک سایت اینترنتی آلمانی به نام "سیندرلا" آگهی داده و بالاخره پس از شش ماه یک تاجر اهل هنگ‌کنگ حاضرشده برای آن 2 میلیون و 300 هزار یورو بپردازد.
این دختر جوان که الکساندرا نام دارد چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی حاضرشده و گفته که اولین بار در 15 سالگی با تماشای یک فیلم چنین فکری به ذهنش خطور کرده و با خودش گفته چرا دخترها برای نخستین‌بار با دوست‌پسر خود همبستر می‌شوند و برای کسی بکارت‌شان را از دست می‌دهند که او هم پس از مدتی آنها را ترک می‌کند. به همین دلیل الکساندرا تصمیم گرفته چنین تجارتی راه بیندازد تا با پول آن هم برای پدر و مادرش خانه‌ای بخرد و هم در آکسفورد به تحصیلاتش ادامه دهد.
لیبراسیون در ادامه نوشته که الکساندرا نخستین دختری نیست که در سایت "سیندرلا" چنین آگهی‌ای منتشر کرده و دلیل این کار هم قوانین آزادانه آلمان در این زمینه و برخلاف فرانسه است. سایتی که توسط یک دختر جوان 26 ساله ساخته شده و البته 20 درصد از درآمد چنین دخترانی هم نصیب مدیر سایت می‌شود.
لیبراسیون می‌نویسد هرچند دخترانی مانند الکساندرا نمی‌توانند یقین داشته باشند که طرف معامله کاملاً به قرارداد پایبند باشد، اما الکساندرا در مصاحبه خود گفته که او نیز مثل هرکس دیگر حق و اجازه دارد که با بدنش هرگونه می‌خواهد رفتار کند.

روزنامه فیگارو هم در کنار موضوع انتخابات به حوادث روز یکشنبه در مصر پرداخته که به کشته‌شدن مسیحیان انجامید. این روزنامه در سرمقاله خود با عنوان «بزرگداشت مصائب مسیح» نوشته که با مرور جنایاتی که داعش طی 3 سال گذشته از نینوا تا اسکندریه مرتکب شده، به نظر می‌رسد آینده مسیحیان «مبهم» باشد.
سرمقاله‌نویس این روزنامه نوشته که وقایع روز یکشنبه گذشته، برای همه مسیحیان بسیار «متأثرکننده» بود و برای مسیحیان مصر، این موضوع بیشتر ناراحت‌کننده است.
به نوشته این روزنامه، دو انفجار مصر که «دست سیاه داعش» در آن بود، جز یک نمایش و تظاهرات خونین برای شکنجه مسیحیان نبود؛ «شکنجه خزنده‌ای» که طی 3 سال گذشته با آتش‌زدن کلیساها و منفجرکردن آنها و کشتن مسیحیان همچنان ادامه دارد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید