وضعیت اسفبار داروهایی که در سراسر جهان تولید و مصرف می‌شوند

این کتاب به نوشته‌ی مشترک پرفسور فیلیپ اِوِن مدیر انستیتوی پزشکی نِکِر شهر پاریس و هم‌چنین پرفسور برنارد دوبره، پزشک متخصصی که سال‌هاست به سمت سیاست رفته و اکنون نماینده‌ی حزب یو.ان‌.پ در مجلس فرانسه است، حمله‌ی بسیار شدیدی است علیه صنعت داروسازی و شرکت‌های چندملیتی فعال در این حیطه که همواره با مخارج تبلیغاتی هنگفت، سعی دارند فراورده‌های جدید خود را به بازار عرضه کنند.
در این کتاب ۹۰۰ صفحه‌ای، دو محقق بیش از چهارهزار داروی مختلف را مورد بررسی دقیق قرار داده‌اند و نتیجه‌گیری کرده‌اند که ۵۰درصد این داروها کاملاً بی‌فایده هستند و اثری ندارند، ۲۰درصد آن‌ها برای مصرف کنندگان اثرات جانبی دارند و پنج درصد آن‌ها می‌توانند بسیار خطرناک و مرگ‌بار باشند.
ولی نکته‌ی بسیار شایان توجه این کتاب، این است که نویسندگان متذکر شده‌اند که در میان این داروها، ۷۵درصد از سوی دولت فرانسه مورد تأیید قرار دارند؛ به صورتی که بهای خرید آن‌ها از طریق بیمه‌ی خدمات اجتماعی دولتی، به مصرف کنندگان بازپرداخت می‌شود.
بدین ترتیب، پرفسور اِوِن، نگارنده‌ی اصلی کتاب، خاطرنشان می‌سازد که اگر دولت فرانسه بسیاری از این داروهای بی‌اثر و یا مضر را از لیست داروهای حیاتی و لازم برای سلامتی و بهداشت جامعه خارج سازد و بهای خرید آن‌ها را به عهده نگیرد، می‌تواند مبلغی میان ۱۰ تا ۱۵ میلیارد یورو پس‌انداز کند.
پرفسور اِوِن در ارتباط با کتاب خود تاکید دارد که این گزارش می‌باید ۳۰ سال پیش، توسط مقامات بهداشت عمومی فرانسه منتشر می‌شد. ولی لابی بسیار قوی صنعت داروسازی و مبالغ هنگفت هزینه شده برای رشوه دادن و تبلیغات و انجام آزمایش‌های فرمایشی، سبب شده است که تا به حال تمامی این مسايل و این جنجال مسکوت بماند و شرکت‌های چندملیتی داروسازی بتوانند به کار خود ادامه دهند، داروهای بی‌فایده و یا خطرناک خود را بفروشند و سودهای هنگفتی را به جیب بزنند.
وی در مورد این راهنما می‌گوید که کتاب وی به هیچ‌وجه جنبه‌ی تبلیغاتی، سیاسی و غیره ندارد؛ فقط جنبه‌ی اطلاع‌رسانی دارد و حاصل پژوهش و مطالعات هزاران نتایج تحقیقات منتشر شده پیرامون داروهای مختلف، در فرانسه و هم‌چنین در سراسر جهان است. حاصل ۴۰ سال تجربه و ماحصل مشاهدات هردونگارنده. برای بیماران این کتاب نوشته شده، برای این‌که روشن شوند و مطلع باشند و بتوانند سئوال‌های لازمه و سئوال‌های درست را از پزشکان خود بپرسند.

البته این کتاب برای پزشکان نیز نوشته شده تا بتوانند پیرامون هریک از بیماری‌هایی که بیش از دیگران از آن سخن به میان می‌آید و از آن‌ها به عنوان بیماری سال، بیماری دهه و یا بیماری قرن یاد می‌شود، تحقیقاتی علمی و پژوهشی را که گرد آمده و متمرکز شده بخوانند. خصوصاً تحقیقاتی که هریک کاملاً مستقل از هرگونه فشار و یا حمایت مالی صنایع داروسازی انجام گرفته‌اند که این امر کاملاً متفاوت است با آن‌چه تا به حال انجام می‌گرفت. یعنی این‌که مسئولین ارتباط جمعی و تبلیغاتی بسیاری از کارخانه‌ها و شرکت‌های چند ملیتی داروسازی، تا به حال، خود نشریاتی را منتشر می‌ساختند و در اختیار پزشکان قرار می‌دادند که در آن‌ها نتایج تحقیقات انجام گرفته در ارتباط با فرآورده‌های دارویی آن‌ها، کاملاً منتخب بود و آن‌هایی به چاپ می‌رسید که به نفع آن‌ها بود؛ و اما این بیماری‌ها عبارتند از سرطان، چاقی مفرط، دیابت، فشار خون، آسم و بیماری‌های روانی که پرفروش‌ترین داروها در تاریخ به حساب می‌آیند.
اما پرفسور اِوِن به مهم‌ترین مسئله اشاره می‌کند و آن هم شاید به گفته‌ی وی، دردناک‌ترین مثال، که فرآورده‌های مبارزه با کلسترول است. خصوصاً اِستانین‌ها. به گفته‌ی وی، کلسترول مولکولی است مهم و حیاتی برای انسان که در بسیاری از فعالیت‌های مهم بدن نقشی اساسی ایفا می‌کند. کلسترول به هیچ وجه خطرناک نیست و ماده‌ی زیان‌باری نمی‌باشد. کلسترول برای وی هیچ نقشی در هیچ بیماری خاصی ندارد و یا نقش آن تاکنون به هیچ وجه به اثبات نرسیده است و استانین‌ها، این داروهای بسیار گزاف که به بازار عرضه شده، فقط با ترساندن مردم از کلسترول بالا و عواقب آن به فروش رسیده است. حال، این داروها درست است که کلسترول را پایین می‌آورد، ولی کاملاً بیهوده و بی‌فایده است، چرا که عمل‌کرد آن مؤثر است و کلسترول کاهش می‌یابد، ولی به هیچ وجه مفید نیست چرا که هیچ بیماری خاصی را درمان نمی‌کند.
وی تاکید دارد که به طور مثال در فرانسه، سه تا پنج میلیون شهروند فرانسوی در سال این داروها را مصرف می‌کنند و سالانه بیمه‌ی خدمات اجتماعی فرانسه برای بازپس دادن هزینه‌ی خرید استانین‌ها، داروهای بیهوده‌ی مبارزه با کلسترول، بیش از دو میلیارد یورو هزینه می‌کند.
پرفسور اِون در پایان به این نکته اشاره می‌کند که بسیاری از داروهای جدید که به اصطلاح حاصل تحقیقات نوین هستند و در آن از مولکول‌های جدید استفاده می‌شود، نه تنها مفید نیستند، بلکه مضر هستند و عواقب جانبی دارند. در حالی‌که همان مولکول‌های شناخته شده‌ی قدیمی بسیار مؤثرتر و ارزان‌قیمت‌تر می‌باشند. ولی فقط شرکت‌های داروسازی برای سودجویی بیشتر، آن‌ها را به بازار عرضه می‌کنند. مثلاً تیک‌لیت، دارویی برای جلوگیری از غلظت خون که به گفته‌ی وی، بهتر است از همان آسپرین و یا پلاویکس استفاده کرد؛ و یا داروی دیگری به نام وِکتاریون که برای مبارزه با بیماری‌های تنفسی به صورت معجزه‌آسا به بازار عرضه شده، ولی اثر آن از نوشیدن یک لیوان قهوه کم‌تر است.