خطر فرونشست زمین در تهران: گرمایش زمین یا تخریب انسانی، مقصر کیست؟
: منتشر شده در
گوش کنید - ۰۷:۳۷
تغییرات اقلیمی یا آب و هوایی به آن گروه از تغییرات اطلاق می‌شود که بطور مشخص الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی را در طولانی مدت در یک منطقه خاص یا در تمامی اقلیم جهانی تحت تاثیر قرار دهد.
افزایش متوسط دمای کره زمین، بارش‌های ناگهانی و سیل‌آسا و بارش برف در نقاط گرم و خشک، خشکسالی، کاهش بارش در مناطق مرطوب و کوهستانی، از جمله نمونه‌های تغییرات محسوس آب و هوایی در جهان است که اثرات عمیقی بر اقلیم و الگوهای بارندگی در مناطق آسیب‌پذیر در سراسر جهان برجای گذاشتند.
ایران نیز از جمله کشورهایی است که تحت تاثیر شدید آثار ناشی از تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. بطور نمونه، بنا بر گزارش‌های رسمی، طی ۶ دهه اخیر، بطور متوسط حدود دو و نیم درجه سانتیگراد دمای هوای شهر تهران افزایش یافته است. که دست‌کم حدود یک و نیم درجه این افزایش دما طی دو دهه اخیر رخ داده است.
محققان پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله با توجه به لرزه‌خیز بودن ایران و کاهش منابع آب زیرزمینی نسبت به پدیده فرونشست زمین در تهران هشدار دادند. این امر به گفته محققان موجب خطرپذیری مناطق آسیب‌پذیر در زمان وقوع زمین‌لرزه می‌شود.
آیا بحران فرونشست زمین در تهران تنها به عوامل طبیعی ارتباط دارد؟
هر چند کاهش بارندگی به میزان حدود بیست درصد، شهر تهران و شهرستان‌های همجوار آن را با تغییرات اقلیمی شدید روبرو ساخته است اما افزایش جمعیتی شهری تهران و شهرستان‌های همجوار آن و الگوی مصرف آب تاثیر جدی‌تری در کاهش منابع آبی زیرزمینی دارد.
فرونشست زمین علاوه بر آسیب جدی بر زیرساخت‌های منطقه‌ای از جمله خطوط راه‌آهن، سایر تاسیسات و حتی ساختمان‌ها و بناهای شهری را نیز آسیب‌پذیرتر می‌کند.
در برابر تغییرات اقلیمی که بعنوان یک پدیده جهانی و دراز مدت، بخش‌های بزرگی از جهان از جمله ایران را تحت تاثیر قرار می‌دهد، نقش تاثیرات انسانی به مراتب از نقش تغییر اقلیم در بازه زمانی کوتاه مدت پررنگ‌تر است.
ایران بعنوان کشوری در حال توسعه، به ویژه کلانشهرهای آن، اثرات انسانی بسیار مخرب ناشی از توسعه ناپایدار را بر اقلیم تحمیل نموده است.
ایران و کلانشهرهای آن همچون تهران بیشتر از آنکه در معرض آسیب‌های طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی قرار گرفته باشند تحت تاثیر اثرات تخریبی حضور جمعیت گسترده در این منطقه قرار گرفته است.
برای تغییر شرایط کنونی نه تنها مطالعات مهندسی برای ساخت و توسعه شهرنشینی ضروری است بلکه مطالعات جامعه شناسی و جغرافیایی محل از جمله ضروریات محسوب می شود. درک صحیح ارتباط میان تخریبهای زیست محیطی با تغییرات توسعه ای و کاربری اراضی، ریشه یابی مشکلات زیست محیطی را دقیقتر می سازد.
الگوهای شهرنشینی نامناسب و تصمیم‌های غیرعلمی در توسعه شهرنشینی می توانند میزان آسیب پذیری محیطی را در برابر تغییرات اقلیمی افزایش دهند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید