"هانیبال الخاص"، در روز 23 شهریور، براثر بیماری سرطان در آمریکا درگذشت. به مناسبت هشتادمین سالروز تولد هانیبال الخاص، حدود 250 نقاشی و مجسمه های او از روز 21 خرداد تا دوم تیر، درهشت نگارخانه، خانه هنرمندان به دید عموم گذاشته شد و سه فیلم درباره آثار، زندگی و دیدگاهای این هنرمند در سالن بتهوون به نمایش در آمد.
بزرگداشت ازهنرمندان درزمان حیاتشان به مراتب کمتر از زمان درگذشتشان انجام می گیرد. شاید بدین دلیل که شماری نمی توانند بدون فاصله و با کنار گذاشتن برخی از ملاحظات، هنرمندی را آنگونه که باید و شاید مورد ارج قرار بدهند. وقتی هم که بزرگداشت انجام می گیرد، در برخی از موارد، چندان خوش یمن نیست. این مطلب در مورد "هانیبال الخاص"، هنرمند ایرانی صدق می کند که به مناسبت هشتادمین سالروز تولدش ، حدود 250 نقاشی و مجسمه های او از روز 21 خرداد تا دوم تیر، در هشت نگارخانه خانه هنرمندان به دید عموم گذاشته شدو سه فیلم در باره آثار، زندگی و دیدگاهای این هنرمند در سالن بتهوون به نمایش در آمد.
"هانیبال الخاص"، هنرمندی که بسیار تولید کرد و می گفت از کار زیاد کیفیت مطلوب حاصل می شود، همانگونه که حتمأ در بسیاری از سایت ها دیده اید، در روز 23 شهریور، بر اثر بیماری سرطان در آمریکا در گذشت. او در سال 1309 در کرمانشاه به دنیا آمده بود.
به مناسبت آن بزرگداشت وبدون این که بدانم "هانیبال الخاص" از سالها پیش از سرطان رنج می برده، در روز 12 ژوئن گذشته علت این بزرگداشت وویژگی این هنرمند را از آیدین آغداشلو، هنرمند ونقاش جویا شده بودم.
گفتگو با آیدین آغداشلو
با سپاسگذاری از آیدین آغداشلو سری به دو سالانه ها بزنیم.
بیست و پنجمین دو سالانه آنتیک فروشان پاریس
اگر تصور کنیم که هنر به معنای ساختن معابد وخانه ها، کشیدن تابلو و تندیس گری، بافتن فرش و اشکال مختلف برای تزئین و از این قبیل چیزهاست، هیچ قوم و ملتی نیست که شکلی از هنر را خلق نکرده باشد. درعین حال دراین آفرینش ما هزاران گونه برداشت از زیبائی می بینیم. این گونه گونی در 25 امین دوسالانه آنتیک فروشان پاریس دیده می شود که از روز 15 تا 22 سپتامبر زیر سقف بلند و شیشه ای "گران پاله" در پاریس جریان دارد.
در برگزاری امسال خود و به مناسبت این 25 امین سالگرد، دوسالانه آنتیک فروشان نه تنها در 87 غرفه، که به شکلی خاص قرار داده شده اند، مجموعه های گوناگون هنری را ارائه می دارد، بلکه مدعی است که 25 آنتیک فروش جوان را با انتخاب 25 شیئی از آثار متعلق به آنان به جمع فروشندگان کهنه کار و شناخته شده راه داده است. اما باید گفت که در عین حال برخی از این آنتیک فروشان به اصطلاح جوان از سالهای 50 در بازارهنرحضور دارند. به هرحال اهمیت این رویداد از نظر مجموعه داران، موزه ها و ثروتمندان بسیار بالاست چرا که آنتیک فروشانی که از سراسر جهان میآیند ، نه همه، بلکه شماری از قطعات خاص خود را به معرض فروش می گذارند.
آنچه کمبود آن بیشتر از دیگر اشیاء هنری دردوسالانه امسال دیده میشود، شمار پائین مبل ها وتزئینات داخلی بسیار مدرن است. در عوض مجموعه های هنری دیگر به نمایش گذاشته شده حکایت از تغییر سلیقه ها و تمایل بیشتر به فرهنگ های مختلف دارند.
یکی از غرفه هائی که می تواند برای شنوندگان ما جالب باشد، غرفه گالری "کوورکیان" است که شماری قطعه وشیئی متعلق به ایران و تمدن باستانی پارسه را به معرض فروش گذاشته است. این توجه حاصل علاقه "کورین کوورکیان" ، دیپلمه رشته موزه آرائی مدرسه "لوور" است که سرپرستی گالری خانوادگی را در سال 2005 به عهده گرفته است . گفتنی است که گالری "کوورکیان" در سال 1923 در ساحل رود سن گشایش یافت.
کورین کوورکیان که به ویژه به هنر "املش" و تمدن مارلیک در شمال ایران عشق می ورزد، از ورای اشیائی که به نمایش گذاشته، به خوبی مدرن بودن وخلاقیت بسیار رادر اشیائی نشان می دهد که بسیار کهن هستند اما در عین حال با سلیقه کسانی که هنر مدرن را دوست می دارند جور در می آیند.
دو قطعه مهم این غرفه، غرفه "اس 29" ، "پرنسس" باختران ، متعلق به پایان قرن سوم پیش از میلاد مسیح و دیگری مجسمه مردی با صورت چاقو خورده متعلق به تمدن "آمو دریا" (جیحون) است.
درکنار آنها سرامیک ها و دیگر ظروف کهن نیز دیده می شوند. یکی از آنها ظرف "سلطان آباد" متعلق به اواخر قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم از کاشان است .
چهاردهمین دوسالانه رقص شهر "لیون"
خانه رقص شهر لیون درمرکز فرانسه و یکی از تنها نهادهائی که صرفأ به این هنر می پردازد، با میزبانی از 57 گروه رقص و 17 طراحی نو، 27 امین سالگرد به وجود آمدن وچهاردهمین دوسالانه رقص خود را تا روز 3 اکتبر برگزار می کند. تجربه ای بس موفق که باعث شده این نهاد از بودجه ای حدود 7.243.000 یورو برخوردار باشد که حدود 4 میلیون آن از کمک های دولتی و منطقه ای تشکیل می شودو بخش دیگر را حدود 85.000 تماشاگری تأمین می کنند که برای دیدن هنرنمائی این گروهها همچون دوسال پیش خواهند آمد.
نکته جالب این رویداد، رژه همراه با رقص در خیابانهای شهر "لیون" است که پایتخت رقص نامیده می شود. بدین منظور داوطلبان، بدون دریافت دستمزد، به مدت یک سال با طراحان رقص کار می کنند تا بتوانند هم زمان با این دوسالانه، به شهرحال و هوای کارناوال "ریو" را بدهند. به عنوان مثال، دررژه روز یکشنبه گذشته، 4500 شرکت کننده در این رژه خیابانی توانستند 300.000 تماشاگر را به خیابانها بکشانند. در کنار آن برنامه ای هم به نام "بار دیگر" پیش بینی شده که به اجرای آثار طراحان مهم فقید باله های مدرن اختصاص یافته است. مجریان این برنامه در عین حال رقص های مختلف، از جمله رقص های لاتین را در میدانی در شهر، به رایگان، به علاقمندان می آموزند.
رژه "تکنو" در پاریس
از رقص صحبت رفت. شهر پاریس هم در روز 25 سپتامبر، 12 امین رژه رقص "تکنو"ی خود را برگزار می کند. این رژه در ساعت 12 ظهر از میدان "دانفر روشرو" آغاز شده تا میدان "باستیل" حر کت خواهد کرد. تم امسال این رژه "بهتر با یکدیگر زیستن" است. رژه "تکنو" که در سال 1998 برای دفاع از ژانر موسیقی "تکنو" به وجود آمد، امروز تبدیل به یک جشن مردمی شده که بیش از 400.000 نفر را گرد هم می آورد. بدین مناسبت شماری از هنرمندان به نام و ناشناخته تر بر روی حدود 20 صحنه متحرک، با صدای موسیقی "تکنو" در این مسیر هنرنمائی می کنند تا مردم حاضر در خیابان را هم به رقص وادارند. گر چه موسیقی "تکنو" چندان به گوش نسل نه چندان جوان خوش نمی آید اما با دیدن رقص های گروهی جوانان می بینیم که تمرین های آنان آسان تر از رقصندگان باله مدرن نیست، این موسیقی کاملأ با حرکات آنها همخوانی داردو در واقع این نسل ژانری از باله مدرن آینده را پایه ریزی کرده است.
دنیای "ساتیا جیت رای"
با فیلم هائی چون "پاتر پناچالی" (1955)، "سالن موسیقی" (1958 )، "دنیای آپو" (1964) و "خانه و جهان" (1984)، "ساتیا جیت رای"، کارگردان، نویسنده و موسیقی دان هندی، به عنوان یکی از چهره های مهم هنر هفتم و هم طراز "کوروساوا"، "فللینی" ویا "برگمن" در آمد. با این وجود او نیز چون "کوروساوا" در کشور خود در حاشیه باقی ماند چرا که فیلم هایش را اکثرأ به زبان بنگالی می ساخت و مردم به زبان هندی تمایل داشتند، انتخاب موضوعات ونحوه پرداخت به آنها نیز از سلیقه رایج آن زمان و حتا امروز دور بود.
"ساتیا جیت رای" گر چه بنگال را، آنهم در شکل ایده آل آن به تصویر می کشید، با این حال توانست سینما گری پیشرو باشد و راه را برای آن سینماگرانی باز کند که خلاقیت هنری را باور داشتند. "ساتیا جیت رای" که میراث دار "خیزش بنگال" بود که توسط شاعر ونویسنده به نام "رابیندرانات تاگور" به راه انداخته شد، فیلمی مستند را به این شاعر اختصاص داد و شماری از داستانهای او را به تصویر کشید، به چندین هنر آراسته بود. در نتیجه به همه ژانرها در سینما سر می زد تا کارهایش تکراری نشود .
اکنون از ورای 23 فیلم،"اودیتوریوم موزه گیمه" از روز 8 سپتامبر تا 29 اکتبر،علاقمندان را به سفری به دنیای پر حزن "ساتیا جیت رای"، و نیز جذبه دوران از دست رفته، دعوت می کند. متأسفانه در میان آنها "سالن موسیقی"، یکی از بهترین و متأثر کننده ترین فیلم های اجتماعی - موسیقیائی این هنرمند دیده نمی شود. فیلمی که به ندرت فرصت دیدنش پیش می آید و کاست های آن نیز بسیار کمیاب است اما نایافتنی نیست..
"سیروس" نه سیروس ایرانی
سیروس نام یک فیلم کمدی موفق اثر "جی و "مایک داپلاس" است که هم اکنون بر روی اکران هاست.
در این فیلم ما با دوشخصیتی آشنا می شویم که ازدواج های ناموفقی داشته در زندگی عشقی خود شکست خورده اند. "جان" و "مالی" به یکدیگر علاقه مند می شوندغافل از این که این رابطه با حسادت ها و کارشکنی های پسر "مالی"، "سیروس" روبرو خواهد شد که بسیار به مادرش نزدیک است.
برداران "داپلاس"، از هیچ ترفندی برای افزودن به نمک فیلم پرهیز نمی کنند و با شخصیت بسیار دسیسه چین "سیروس" که بسیار چاق نیز هست، فیلمی می سازند که با ظرافت مشکلات خانواده های در هم پاشیده را مطرح می کند. منتها به سان شماری فیلم آمریکائی به آن پایانی مثبت و متعارف می دهند که از زهر بسیار خوش آیند آن می کاهد. البته فشار تهیه کنندگان را نباید فراموش کرد.
گفتنی است که برداران "داپلاس" که با اولین فیلم خود "صندلی بادی" در فستیوال "ساندانس" 15.000 دلار جایزه بردند، به هنر پیشه های خود آزادی بداهه گوئی و بداهه بازی را می دهند و در فیلم "سیروس" هم ظاهرأ بهترین جمله ها توسط خود هنرپیشگان و به شکل خود جوش ایراد شده. شاید به همین دلیل است که فیلم بسیار به واقعیت نزدیک می شود.
"در باره الی" پیروزمندترین فیلم جشن سینما
فیلم درباره الی با ربودن پنج تنديس پیروزمند ترین فیلم چهاردهمين جشن سينمای ايران بود که شب پنجشنبه ۲۵ شهريور ماه برگزار شد . فيلم ملک سليمان با چهار تنديس مقام دوم را به دست آورد.
فيلم "درباره الی" تنديسهای بهترين فيلم،بهترين کارگردانی، بهترين بازيگر نقش مکمل زن ،بهترين بازيگر نقش مکمل مرد ،بهترين بازيگر نقش اول مرد و بهترين تدوين را از آن خود کرد.
در "درباره الی"، کارگردان با استفاده از یک انتریگ ساده، فیلمی عمیق و به فکر وادارنده در مورد روابط انسانها و به ویژه دروغ و شکافتن دلائل گفتن آن می پردازد. آنچه به فیلم ، که در فضائی بسته می گذرد و تنها دکور متغییر آن دریای خزر است، هیجان و کشش می بخشد ، شخصیت های متعددی است که علیرغم تعددشان سر در گم نمی شوند و کارگردان از حداکثر امکانات آ نها استفاده می کند. فیلم همچون یک فیلم معما پیش می رود و شخصیت واقعی افراد را در شرایط استرس زا نشان می دهد. تماشاگر می بیند چگونه افراد، واحتمالأ خود او، با گناه را به گردن دیگری انداختن تلاش به کاهش بار مسئولیت خود میکنند. کارگردان با مهارت بیننده را در محور تلاطم های جمع کوچکی قرار می دهد که برای گذراندن تعطیلات به ساحل دریای خزر آمده اند. انتخاب این سبک و به ویژه تبلور گرفتن دروغ، پنهان کاری و یا چند چهره گی افراد در زندگیشان در سه فیلم قبلی اصغر فرهادی هم بستر اصلی فیلم را تشکیل می داده است.
روز های "میراث فرهنگی" را فراموش نکنیم
هفته گذشته درمورد روزهای "میراث فرهنگی" صحبت کردیم که از امروز 18 سپتامبر تا فردا 19 سپتامبر، برای 27 امین بار برگزار می شود و طی آن درهای همه موزه ها و بناهای تاریخی اروپا و طبیعتأ فرانسه، مبتکر این رویداد، به روی علاقمندان به رایگان گشوده می شود.
در این دو روز، همه مردم می توانند به مکان هائی سربزنند که درمواقع دیگر سال به روی عموم بسته است. طبیعتأ 12 میلیون بازدید کنند ه ای که طی این روزها راهی بناهای مختلف می شوند، همه به یک جا نمی روند و انتخاب می کنند. نظر به اینکه شمار این بنا ها زیاد است، من هم تقریبأ همه ساله دو محل مورد علاقه خودم را به کسانی که در پاریس و حومه آن سکونت دارند، توصیه میکنم.
اولین، "موزه هنر دوره گردان، تخیل و شگفتی ها" است که در روزهای دیگر سال جز با رزرو جا و پیوستن به یک گروه، بازدید از آن ممکن نیست. این موزه که درساختمان حجره های قدیمی و باز سازی شده بازرگانان شراب ، در محله 12 پاریس قرار دارد ، به بزرگ و کوچک امکان می دهد با چرخ گردان ها و انواع سرگرمی های مردمی قدیمی آشنا شوند. برنامه هائی هم برای نشان دادن چگونگی کار این سرگرمی ها پیش بینی شده که بزرگسالان را نیر به سفری به دنیای تخیل و کودکی می برد.
Adresse: 53 avenue des terroirs de France, 75012 Paris
ساختمان دیگر که آن هم در مواقع عادی باید با خرید بلیط و رعایت زمان دیدار به آنجا رفت، سینما "رکس" پاریس است که یکی از بناهای جذابی است که با دنیای سینما از آغاز این هنر پیوندی دیرینه دارد. معماری خاص آن نمایشگر دوره ای است که طی آن از کشور های دیگر الهام گرفته می شد.
ازهمه مهم تر اینکه بازدید کننده می تواند همه مراحل ساختن یک فیلم را با قرار گرفتن در شرایط واقعی سالهای آغازین سینما و ترفندهای به کار گرفته شده ، دنبال کند.
http://www.legrandrex.com
سپاسگذاری از یک شنونده خوب
در پی پخش برنامه راه ابریشم روز 4 سپتامبر که در آن اجرائی خاص از ترانه ترکی "آی بری باخ" پخش شد و من نتوانسته بودم نام گروه و خواننده آن را بیابم، شنونده عزیزی به نام خانم زیبا صدری لطف کردند و نتیجه بسیار مثبت جستجوی خود در گوگل را درستون نظر دهی در مورد مطالب رادیوی ما، وارد نمودند.
ایشان نوشتند : " اهنگ پخش شده مربوط به کار مشترک یک گروه کر نروژی به نام "اسکروک" و چند هنرمند از کشور آذربایجان به رهبری "ایلگار مرادف" و خوانندگی "برلیانت داداشف" است که در سال 1997 دریک سی دی به نام "سر زمینی که از آن می آئیم" به بازار آمده است."
خانم صدری چندین لینک را هم برای شنیدن دیگر قطعات این سی دی به مطلبشان افزوده اند.
در میان این لینک ها، این لینک امکان دسترسی به قطعات بیشتری را می دهد
http://beniz.az/multimedia/search2.php?q=Skruk
خانم زیبا صدری خبر مفید دیگری را هم در مطلب خود می دهند و آن این است که "مهسا وحدت" هم یک سی دی به نام "در آینه شراب" بر مبنای اشعار حافظ با این گروه نروژی در روز 23 ماه اوت راهی بازار کرده است.
با سپاسگذاری بسیار از خانم ریبا صدری که به ما کمک کردند و از این راه نه تنها به دانش ما افزودند که ما را دلگرم نمودند، قطعه ای از سی دی مهسا وحدت و گروه کر "اسکروک" را برایتان پخش می کنیم.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید