داستانهای کریسمس و آمیختن آنها با قصه های ایرانی

داستانهای مربوط به جشن های سال نو در همه کشورها وجود دارد وازاین رو در برنامه های مربوط به نوروز ما یادی از آنها می کنیم.

حال به مناسبت فرا رسیدن جشن های سال نوی مسیحی ونظر به این که نوئل یا کریسمس در بسیاری از کشور های دنیا موقعیتی است برای گرد هم آئی خانواده ها و بده و بستان هدیه، دیدم شاید بد نباشد سری به قصه های مربوط به این جشن بزنیم. در واقع هدف این بود که ببینیم آیا در این دوران تکنولوژیهای مجازی و فیلم های سه بعدی قصه گوئی و راوی گری به معنای قدیمی آن در کجا قرار می گیرد؟

گفتگو با ناصره مصدق

البته در اینجا و آنجا خبر برگزاری برنامه های قصه گوئی را می شنویم. اما بهتر دیدم که از نزدیک و به کمک ناصره مصدق که سالها در فرانسه به کار قصه گوئی سرگرم است و در این راه ابتکار جالبی را هم به خرج می دهد یعنی قصه ها را به فارسی و فرانسه بیان می کند و در این راه از داستانهای ایرانی بسیار بهره می گیرد، پاسخی برای این پرسش بیابم.
از ناصره مصدق پرسیدم آیا داستانهای خاصی را برای دوران جشن نوئل و سال نوی مسیحی در نظر می گیرد ودر این صورت این داستانها کدام هستند و چگونه بازگو می شوند؟

انواع موسیقی های نوئل

از قصه های نوئل یا کریسمس سخن رفت. در مورد موسیقی در پیوند با این جشن باید گفت که برخلاف آمریکا که همواره به تولید ترانه های مربوط به عید کریسمس می پردازد، در فرانسه هنوز "پاپا نوئل کوچک" که درسال 1946 آفریده شد و "تینو روسی"، خواننده خوش صدای اهل جزیره کرس آن را اجرا کرد، چندان به موسیقی نوئل توجهی نشده اکثر خوانندگان یا به اجرای ارآژمان های تازه ای از یکی دو ترانه مربوط به کریسمس می پردازند یا ترانه های آمریکائی را به زبان فرانسه و گاه نیز به انگلیسی اجرا می کنند. و وقتی هم که به ندرت میخواهند ریتم دیگری به آن بدهند کلمات آن را عوض کرده طنز آمیزش می کنند.
یکی دیگر از ترانه هائی که از کودک تا نوجوان و طبیعتأ مسن تر ها آن را در فرانسه به خوبی می شناسند .ترانه "کاج زیبای من است" که آنهم باز در آغاز توسط "تینو روسی" اجرا گردید و سپس شماری آن را به سبک های دیگر ارائه نمودند.
برخلاف آمریکائی ها ترانه های مر بوط به نوئل در فرانسه چندان در ورژن های گوناگون هم اجرا نشده اندو در مجموع اگر تغییری هم در کار بوده بیشتر بین تک خوانی و اجرای چند صدائی آن است. از جمله ترانه "شب ارام" است که موسیقی آن از ترانه "شب مقدس" انگلیسی گرفته شده است.

البته نباید فراموش کرد که در آمریکا نیز برخی از قطعات مربوط به کریسمس بسیار کهن هستند اما در واقع هنوز هم آنها هستند که بیش از ترانه های دیگر در زمان کریسمس از رادیو ها و رسانه ها شنیده می شوند. از جمله آنها "جینگل بلز" (صدای زنگها) ست که با اجراها و سبک های مختلف موسیقی اجرا شده اکثر خواننده های مهم دست کم یک آلبوم ویژه ترانه های کریسمس منتشر کرده اند. از جمله آنها "فرانک سیناترا" ست که به تنهائی و یا در ترانه های دو صدائی ازجمله با "بینگ کرازبی" این ترانه را اجرا کرده است.
جازمن ها هم آنرا فراموش نکرده اند و هر کدام در موقعیت های مختلف آن را به سبک جاز به اجرا در آورده اند.
موسیقی راک، پاپ و حتا "متال" هم از "جینگل بلز" چشم پوشی نکرده اند و به اجراهائی دست زده اند که به ویژه در نوع "متال" آن بیشتر دلخراش است و هیچ هم خوانی با موسیقی چنین شبی ندارد. به احتمال زیاد هدف دور شدن از راههای از پیش تعیین شده و تحریک بوده تا چیزی دیگر. پس بهتر است از آن به کوتاهی استفاده کنیم و به سوی ریتم دلچسب ترو شادتری چون "سالسا" برویم و به ورژن دیگری از "جینگل بلز" گوش کنیم که با عادات و طبیعت مردم آمریکای لاتین جور در می آید که بدون رقص نمی توانند زندگی را سر کنند. پس هر ترانه و یا قطعه ای را که برایشان دلنشین باشد به یکی از ریتم های مهم خود که"سالسا"ست بر می گردانند تا بتوانند بهتر رقص و پایکوبی کنند.
با اینکه سالسا یک رقص قدیمی است اما در حال حاضر بیش از رقص های قدیمی دیگر چون مامبو و چاچاچا رایج است. با این وجود این مانع نشده که "جینگل بلز" با ریتم مامبو اجرا نشود. با این ریتم شاد برنامه را به پایان می برم و جشن های خوشی را برایتان آرزو دارم.
برای شنیدن این قطعات می توانید به ورژن رادیوئی این برنامه گوش کنید.

گشایش استثنائی موزه " هنر دوره گردان و هنرهای های تخیلی"

موزه " هنر دوره گردان و هنرهای های تخیلی" در دهکده "برسی" در محله دوازدهم پاریس یکی از آن موزه های جادوئی است که بازدید از آن جز با گروه و رزرو کردن ممکن نیست. البته این موزه طی دو روز خاص گشایش درهای بناهای تاریخی و مهم در فرانسه به روی عموم گشوده می شود، اما امسال از روز 26 دسامبر 2011 تا 2 ژانویه 2012 ، این موزه به شکلی استثنائی از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر به روی همه باز خواهد بود.
طی این روز ها علاقمندان می توانند از سه سالن مهم سه موزه که در محل حجره های قدیمی و بازسازی شده تاجران شراب در قرن هژدهم ونوزدهم قرار دارند دیدار کنند و بار دیگر چرخ گردانهای قدیمی، وهمه وسائلی را که دوره گردان با انها مردم را سرگرم می کردند، ببینند، سوارشان شوند و از جنبه خارق العاده و جادوئی شماری از آنها لذت ببرند. راهنماهائی این دیدار را در ساعات مختلف همراهی می کنند و تاریخچه موزه را به بازدید کنندگان می شناسانند. هر نیم ساعت یک بار هنرمندان با هنر خود یا با استفاده از ویدئو و نیز به کار انداختن اشیاء کوکی قدیمی بازدید کنندگان را سرگرم می کنند. در اطراف و اکناف محوطه بیرونی نیز نمایش های گوناگون از جمله شعبده بازی اجرا می شود.
بازدید از این مکان برای آنهائی که بچه هائی در سنین کودکی تا نوجوانی دارند جالب تر است چرا که آنها می توانند بدین ترتیب تمایل خود به بازگشت به دنیای کودکی را، برای چند لحظه ای هم که شده، بی سر وصدا راضی کنند!!
ورودی این موزه برای بزرگسالان 10 یورو و برای کودکان زیر دوازده سال 5 یورو است.
http://www.pavillons-de-bercy.com/popup.htm

هیأت داوران فستیوال برلن برگزیده شد

هیأت داوران شصت ودومین برگزاری فستیوال برلن که از روز 9 تا 19 فوریه جریان خواهد داشت برگزیده شد. در میان این اعضأء که ریاست آن را "مایک لی"، کارگردان انگلیسی بر عهده دارد، نام " اصغر فرهادی"، کارگردان ایرانی دیده می شود که سال گذشته در همین فستیوال با فیلمش "جدائی نادر از سیمین" شگفت زده کرد.
دیگر اعضای این هیأت داوران عبارتند از "آنتون کوربین"، عکاس، سینماگر و طراح هلندی که عسکهایش از "رولینگ استونها"، "یو تو"، "فرانک سیناترا" و "لوچیانو پاواروتی" او را به شهرت رسانده اند ؛ "شارلوت گنزبور"، هنرپیشه فرانسوی که برای بازی در فیلم "انتی کریست" لارس فون تریر، جایزه بهتری بازیگر زن فستیوال کن سال 2010 را ربود؛ "جیک گیلن هال" هنرپیشه فیلم "کوهستان بروکه بک " و شماری فیلم های دیگر ؛ "بوعالم سنسال"، نویسنده الجزایری ، که پس از اولین رمانش "سوگند بربر ها" در سال 1999 در پاریس، چهار کتاب دیگرش را به نقدی از سیاست های اعمال شده طی 40 سال در الجزایرو مسائل تاریخی دیگر اختصاص داده و "باربارا سوکووآ" ، هنرپیشه تآتر و خواننده آلمانی که علاوه بر فستیوال ونیز، در سال 1986 جایزه بهترین بازیگر زن را در فستیوال کن برای بازی در فیلم "رزآ لوکزمبورگ" ربود.
گفتنی است که نام چند فیلم برگزیده شده در بخش مسابقه ای و بخش ویژه این فستیوال نیز اعلام شده که درمیان آنها نام "ورنر هرچوگ" کارگردان آلمانی رابا مستندش "صف مرگ" و نیز "گای مدین" را با "کانادا" می بینیم.

"کلید مرغزار" یا کلید بازگشت به دنیای کودکی

آیا دوران کودکی تان را به یاد می آورید که در تعطیلات به دامن طبیعت می رفتید و دور از چشم بزرگسالان وارد دنیای گیاهان و جانوران می شدید و زمان و مکان را فراموش می کردید؟ این فضای فیلم "کلید مرغزار" است که توسط دو کارگردان فیلم "میکرو کوسموس" ، "کلود نوریدسانی" و "ماری په ره نو" ساخته شده. در این فیلم، دو کودک در درون طبیعتی فرو می روند که ظاهرأ خفته و آرام است اما در واقع سرشار از زندگی است. برکه آبی که در مرکز فیلم قرار می گیرد و چمن های اطرافش، سورپریز هائی برای کودکان در درون فیلم و تماشاگران آن در برابر پرده سینما دارند. این دو کارگردان با دوربین میکروسکپی خود گر چه باز هم به شکار زندگی در طبیعت می روند اما داستان سرائی نیز می کنند. آنها از ورای این دو کودک که چیز های تازه و از جمله عشق به یکدیگر را کشف می کنند، ما را دچار نوستالژی زمان کودکی می سازند. صدابردای خوب و موسیقی بسیار مناسب فیلم هم آن را تاثیر گذار تر می کند. استفاده از صدای "آف" برای بازگو کردن جست وخیز های درون کودکان هم به جذبه فیلم می افزاید و جوی جادوئی به وجود می آورد.

بازار پربار آثار هنری در سالی پر از بحران مالی

بر مبنای آمار منتشر شده در مورد فروش آثار هنری در حراجی ها در روزنامه فیگارو، سال 2011 که تا چند روز دیگر به پایان می رسد، سال پر باری بوده است. به عنوان مثال حراجی "کریستیز" در این سال 199 میلیون یورو از راه فروش تابلو و اشیاء هنری به دست آورده است که 13% نسبت به سال گذشته افزایش نشان می دهد. "ساوثبیز" با فروشی برابر 190 میلیون یورو، 9% افزایش در آمد داشته و "آرکوریال" با 127 میلیون یورو، 24 در صد افزایش را در دفترش ثبت کرده است.
حراجی "دروئو" در پاریس توانسته از راه حراج آثار هنری به 475 میلیون یورو دست یابد و شاهد 7.7% افزایش در آمد باشد.
در واقع سال 2011 شاهد حراجی های چشم گیری بود که بازار آثار هنری را به جنب وجوش واداشت. از جمله فروش کلکسیون کاخ "گوردون" توسط "کریستیز" بود که 41.9 میلیون یورو به ارمغان آورد.
این نتایج چشمگیر یک بار سمبلیک نیز دارد و آن نشان دادن پایان انحصار کارشناسان حراج "دروئو" ده سال پیش و وارد گود شدن سه حراجی آثار هنری، "کریستیز"، "ساوثبیز" و "آرکوریال" به گود است که این سه 67% فروش آثار هنری را اکنون در اختیار خود گرفته اند. با این وجود فرانسه مقام سوم خود را در فروش آثار هنری به نفع چین از دست داده است. گفتنی است که فرانسه 20% فروش اشیاء هنری را در دنیا در دست دارد. در عین حال به گفته کارشناسان این افت باعث شده بازار هنری فرانسه از افت وخیز هائی که در بازارهای آمریکا و انگلستان دیده می شد بری بماند.
پاریس در عین حال در نداشتن آثار پیکاسو و یا وارهال، به کتابها و دست نویس ها، مبل های قرن هژدهم، ظروف نقره، "آر دکو"، طراحی های قدیمی، عکس های قدیمی و آثار هنری آفریقا و اقیانوسیه، جای خاصی داده است که همگی از کلکسیون خانواده ها می آیند و اشیاء بی ریشه و هویت نیستند. یکی از آنها کلکسیون "برژه-سن لوران" بود که درسال 2009 توسط "کریستیز" انجام گرفت.

"سینماتک ملی" شهر رم و فوق لیسانس ترمیم دیجیتالی

تا روز 16 ژانویه، "سینماتک ملی " شهر رم، که همراه با مرکز تآتر "آتنه ئو" دانشگاه "لا ساپینزا" ی همین شهر فوق لیسانسی برای ترمیم دیجیتالی به راه انداخته، به نام نویسی علاقمندان می پردازد. این رشته که دوره آن یک سال است هدفش آموزش روش های ترمیم آثار فرهنگی شنودنی-گفتاری به کمک تکنولوژیهای مدرن و سپس بایگانی کردن سند های مالتی مدیا توصیف شده است.
طی این سال تحصیلی استادان و حرفه ای های دیگر به دادن دروس تئوریک و کارهای عملی در آزمایشگاه می پردازند و دانشجویان خواهند توانست پروژه های ویدئوئی خود را به ثمر برسانند. آنها همچنین خواهند توانست طی این دوره کار آموزی هائی در شرکت هائی در پیوند با این رشته داشته باشند تا بهتر بتوانند جذب بازار کار شوند.
http://w3.uniroma1.it/cta