فلسطین، «فرانکوفونی» و جنگ داخلی محافظه کاران فرانسه

قرار تاریخی نمایندگان مجلس، برای به رسمیت شناختن فلسطین است. در هومانیته آمده است که امروز پارلمان فرانسه بحثی را در مورد تصویب یک قطعنامه ای آغاز میکند، که از حکومت فرانسه، به رسمیت شناختن دولت فلسطین را درخواست خواهد کرد. 135 کشور این کار را کرده اند. رای دهی پارلمان فرانسه، پیام محکمی خواهد بود، به حکومت اسرائیل، که در یک فرار به جلو ملی گرا، بند مانده است.

در صفحات داخلی هومانیته، یک جدولی از یک نظر سنجی اذهان عامۀ فرانسه در مورد مسئلۀ فلسطین آمده است که در آن در جواب به این سوال، که آیا به نظر شما زمان آن رسیده است که فلسطینی ها حکومت خود را داشته باشند، میبینیم که 63 در صد مردم فرانسه میگویند بلی، و تنها 10 درصد میگویند نه. 27 درصد باقی مانده، جوابی نمیدهند. البته در این جدول، نظرات فرانسوی ها را بر اساس تعلقات سیاسی آنان هم میبینیم. طرفداران جبهۀ چپ، که کمونیست ها هم جزئی از آن استند، بسیار بیشتر به این سوال جواب مثبت داده اند، و هواداران حزب سوسیالیست هم، بیشتر از جناح راست، موافق ایجاد حکومت فلسطین استند.

در میان راستی ها، یا محافظه کاران، راست افراطی بیشتر از دیگران مخالف ایجاد حکومت مستقل فلسطین است.

گذشته از این نظر سنجی، هومانیته مسایل اصولی را مطرح میکند. زیر عنوان «رای تعین کنندۀ فرانسه، برای تعمیر صلح»، در صفحات داخلی این روزنامه آمده است که حتی در داخل اسرائیل و حتی در میان یهودی ها هم، بسیاری خواهان تشکیل حکومت فلسطین استند، و صحبت از 660 شخصیت اسرائیلی است، که دعوتنامه ای را امضا کردند که از اعضای پارلمان های اروپایی دعوت میکند که به نفع به رسمیت شناختن حکومت فلسطین، رای بدهند.

فیگارو هم عنوان کلان صفحۀ اول خود را به حکومت فلسطین اختصاص داده است. ولی فیگارو عنوان کرده است : بحثی که تنش ها را ازدیاد میبخشد. در شرح آن چنین آمده است : پیشنهاد قطعنامۀ حزب سوسیالیست، در مورد به رسمیت شناختن حکومت فلسطین، که اسرائیل آن را رد کرده است، امروز در پارلمان مورد بحث قرار میگیرد. در کنار این موضوع در صفحۀ اول فیگارو، عکس مارشال سی سی هم چاپ شده است و در کنار آن، از قول مارشال آمده است که «بر ضد جهادی ها ضرورت به یک بسیج عمومی است».

* * *

فرانکوفونی، یا فرانسه زبان بودن، یا تشویق به آموزش زبان فرانسه، یکی از سنت های دیرین فرانسه است. اگرچه زبان عام در سطج بین الملل، زبان انگلیسی است، ولی در بسیاری از کشورهای جهان، زبان فرانسه هم، رسمیت و عمومیت دارد. فرانکوفونی در عین زمان، نهاد بزرگی در سطح بین الملل است، با امکانات فراوان و با حضور در بسیاری از کشورها. فردا و پس فردا، یعنی 29 و 30 نوامبر، در داکار، اجلاس عمومی این نهاد برگزار میشود و سران کشورهای عضو فرانکوفونی، تصامیم لازم را برای برنامه های آیندۀ این نهاد میگیرند. 

در لاکروا صحبت از آموزش و پرورش است. این روز نامه نوشته است که سرمایه گزاری در آموزش و پرورش، یکی از اهداف مهم فرانکوفونی است و خود فرانکوفونی یکی از مواد مهم مطرح در آموزش و پرورش میباشد. در گذشته، رئیس کل نهاد فرانکوفونی، ابو دیاف،  بود. حالا چه کسی به ریاست این نهاد انتخاب خواهد شد؟ یکی از مسایل مطرح، انتخاب جانشین ابودیاف است، که برای مدت دوازده سال، ریاست این نهاد را به عهده داشت و یکی دیگر از مسایل مطرح، حضور زبان فرانسوی در درس های دانشگاهی در انترنت است، به این مظور، دانشگاه ها وارد مرحلۀ جدیدی از تولیدات درس، برای پخش در انترنت میشوند.

فیگارو این را هم یاد آوری کرده است که الجزایر، در این اجلاس غایب خواهد بود. در حالیکه الجزایر ادعا دارد که دومین کشور فرانسه زبان جهان است، ولی این کشور، نهاد فرانکوفونی را صرفاٌ یک وسیله در دست دیپلوماسی فرانسه میداند.

* * *

و بالاخره در مورد جنگ های داخلی در حزب محافظه کار فرانسه لیبراسیون زیر عنوان، «دروغپرداز»، نوشته است که رئیس جمهور سابق، نیکولا سارکوزی، که بی عقده تر، یا میشود گفت، بی خیال تر از همیشه وارد میدان شده است، در سراسر کامپاین خود برای رسیدن به رهبری حزب، حقیقت را تغیر قیافه داد. لیبراسیون، دروغ های بزرگ و دروغ های کوچک او را تجزیه و تحلیل میکند.