فیلم "پروانه" داستان زندگی یک کودک افغان با حضور هنرمندان ایرانی

افغانستان، سال ۲۰۰۱ میلادی؛ اندکی پیش از سقوط طالبان:
پروانه دختر یازده ساله افغان که امکان رفتن به مدرسه و تحصیل را ندارد، همراه پدر دستفروش خود به خیابان می‌رود تا باقیمانده وسایل خانه و لباس‌های خود را برای خرید نان شب بفروشند، اما در بازار، با چند نفر از نیروهای طالبان مواجه می‌شوند که به پدر پروانه می‌گویند که دخترش دیگر نباید به خیابان بیاید.
پدر پروانه پیش از سرکار آمدن طالبان، معلم بوده و یکی از این سربازان طالبان، زمانی در مدرسه شاگرد او بوده است.

پروانه و پدرش به خانه بازمی‌گردند، اما با هجوم نیروهای طالبان به خانه آنها و دستگیری پدر، مشکلات پروانه و پدرش آغاز می‌شود.
در حالی که مادر و خواهر پروانه اجازه خروج از خانه را به دلیل ممانعت طالبان ندارند و پروانه هم با وجود سن کم، خود نیز از این نظر در معرض خطر است، برای او راهی نمی‌ماند جز کوتاه کردن موها و تغییر لباس و به شکل پسرها درآمدن تا بتواند هم مایحتاج خانه را تهیه کند و هم دنبال پدر زندانی‌اش بگردد.

پس از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و آغاز جنگ در این کشور و درگیری‌های داخلی پس از آن، ماجراهای دیگری نیز زندگی پروانه و خانواده او را گرفتار می‌کند.

"نورا تیومی" کارگردان این فیلم است که در کارنامه خود، ساخت انیمیشن‌هایی چون "از تاریکی" و "راز کلز" را دارد.
فیلمنامه "پروانه" نیز توسط "آنیتا دورون" و "دبورا الیس"، به طور مشترک نوشته شده و توسط شرکت فیلم‌سازی "کارتون سالون" با تهیه کنندگی "آنجلینا جولی" ساخته شده است.

این فیلم محصول مشترک ایرلند، کانادا و لوکزامبورگ است و در سال ٢٠۱٧ تهیه شده است.

"پروانه" فیلمی برای کودکان و بزرگسالان
فیلم انیمیشین "پروانه" که مخاطب آن از ١٠ سال به بالا اعلام شده را می‌توان فیلمی برای رساندن صدای جنگ به کودکان خواند. کودکانی که زندگی خشن و ظالمانه‌ای را در افغانستان زمان طالبان تجربه کردند.

فیلم‌نامه که با الهام از رمانی ویژه نوجوانان به همین نام از "دبورا الیس" نویسنده کانادایی نوشته شده، با کنار هم گذاشتن اپیزودهایی از زندگی پروانه و جست‌وجوی او به دنبال پدرش، به طور همزمان داستان‌هایی از تاریخ افغانستان و همچنین مثنوی مولوی را از زبان پدر پروانه و بعد خود او روایت می‌کند. در عین حال می‌توان گفت که مخاطب آن فقط کودکان نیستند و این فیلم به جز اینکه به مشکلات آزادی و حقوق زنان در افغانستان پرداخته، از چالش‌های اجتماعی در دوره حکومت طالبان نیز سخن گفته و در عین حال به نتایج بیش از یک و نیم دهه جنگ جامعه بین‌المللی علیه تروریسم در افغانستان هم اشاره می‌کند.

از ویژگی‌های این فیلم، حضور گروهی از بازیگران ایرانی برای نمایش این فیلم به زبان فرانسه است:
گلشیفته فراهانی، مینا خسروانی، آرش ادیب‌زاده، بهی جنتی‌عطایی، حمیدرضا جاودان و زهرا امیرابراهیمی، در این فیلم بجای شخصیت‌های آن سخن می‌گویند.

این فیلم تاکنون جوایز بسیاری در جشنواره‌های مختلف کسب کرده است:
"جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن اَنِسی" در فرانسه، "جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو" و همچنین "جشنواره فیلم لیدز و لس‌آنجلس"، از جمله فستیوال‌هایی بودند که از این فیلم تقدیر کرده و جایزه‌ای را به آن اختصاص دادند.

همچنین این فیلم در جشنواره های دیگری از جمله در "چهاردهمین جشنواره اسکار فیلم‌های کودکان" (جی کیدس)، در هالیوود آمریکا نیز در بخش‌های مختلف نامزد دریافت جایزه بوده است.