مرگ عبدالرحیم جعفری، بنیانگذار انتشارات امیرکبیر: پایان یک عمر تلاش برای کتاب

عبدالرحیم (تقی) جعفری که تا حدود یک سال بعد از انقلاب (۱۳۵۸)، مدیر انتشارات امیرکبیر بود، طی یک دورۀ تقریباً سی ساله، بیش از ۲۵۰۰ عنوان کتاب منتشر کرد.

اما بعد از انقلاب دچار مشکلات بزرگ شد و به زندان افتاد. سرانجام در سال ۱۳۶۲، سازمان تبلیغات اسلامی به ریاست آیت‌الله احمد جنتی، انتشارات امیرکبیر را از آن خود کرد. به گفتۀ جعفری، احمد جنتی وی را «سه بار بازداشت کرده است».
سازمان تبلیغات اسلامی در مرحلۀ بعد ادعای مالکیت انتشارات خوارزمی را نیز مطرح کرد.
روند مصادرۀ خوارزمی سال‌ها به طول انجامید تا این که بالاخره در خردادماه گذشته، دادگاه تجدید نظر حکم انتقال سهام اکثریت انتشارات خوارزمی را به سازمان تبلیغات اسلامی صادر کرد.

جعفری در خاطرات خود نوشته است که «در سال ۱۳۵۵چون سه موسسۀ انتشاراتی شركت كتاب‌های جیبی، خوارزمی و ابن‌سینا دچار بحران مالی شدند، با خرید سهام آنها گروه انتشاراتی امیركبیر پایه گذاری شد و بزرگ‌ترین واحد انتشاراتی خصوصی ایران به ‌وجود آمد كه تعداد كارمندان و كارگران آن به ۷۰۰ نفر می‌رسید.»

جعفری در وصف جلسه‌ای با  آیت‌الله جنتی و آیت‌الله گیلانی که طی آن مجبور شده اموالش را به سازمان تبلیغات اسلامی واگذار کند، می‌گوید: «این ماجرابه‌ شکل‌ داستان‌ حسنک‌ وزير انجام‌ گرفت»...

عبدالرحیم جعفری، علاوه بر مدیریت امیر کبیر، مدت دوازده سال نیز امتياز چاپ‌ و نشر کتابهای‌ درسی‌ را در اختیار داشت. وی خاطرات و شرح زندگی خود را در کتابی به اسم «در جستجوی صبح» نوشت که دو جلد آن در تهران منتشر شد اما جلد سوم اجازۀ نشر نیافت.