پاکستان: ترس از ریشه دواندن داعش

روزنامه لیبراسیون در مطلبی بزرگ زیر عنوان پاکستان: ترس از ریشه دواندن داعش، می نویسد: در میان طالبان تک و توک کسانی به این سازمان عراقی-سوری پیوسته اند. اما پرچم سیاه داعش می تواند به جهاد در این پناهگاه القاعده جان تازه ای ببخشد.

در واقع پاکستان، کشوری که در آن ٢٠٠ گروهک اسلام گرا وجود دارند، از سال ٢٠٠٧ در حال مبارزه با شورش های مدام طالبان، یعنی متحدین القاعده، است. با این وجود، خونین ترین سوءقصد های انتحاری در روز یکشنبه، در یک پست مرزی آن با هند، انجام گرفت که حدود ۶٠ کشته و بیش از ١٢٠ زخمی به بار آورد.

به گفته کارشناسان، ظهور داعش، پاکستان را در کوتاه مدت تهدید نمی کند اما می تواند کم کم و با جلب بنیادگرایانی که هم اکنون در آنسوی مرز پاکستان، یعنی در خاک افغانستان، جای گرفته اند، خطری برای تمام منطقه به وجود بیاورد. چرا که هم اکنون گروههای جدا شده از طالبان اعلام وابستگی به داعش می کنند و یک جزوه دوازده صفحه ای همراه با تراکت های تبلیغاتی برای داعش در پیشاور پخش شده است. در کراچی، شهر بزرگ جنوب پاکستان، نیز "تگ" هائی در هواداری از داعش دیده می شود.

از این رو اسلام آباد از بخش هائی از سرویس های مخفی خود خواسته است که از نزدیک نفوذ و تأثیر داعش را برکنشگران جوان در کراچی زیر نظر بگیرند.

گرچه پیش تر از نبود خطر فوری داعش سخن رفت اما لیبراسیون می افزاید که تبلیغات ضد شیعیان داعش می تواند با تحریک بنیادگریان سنی، که هم اکنون نیز سوءقصد های خشونت باری علیه این اقلیت مذهبی انجام می دهند، در کوتاه مدت نیز خطر بزرگی برای پاکستان به وجود آورد.

روزنامه "هومانیته" از عقب نشینی داعش در غرب کوبانی خبر می دهد و می نویسد که پس از این پیروزی، مبارزان کرد از حالت دفاعی بیرون آمده حالت ضربتی به خود گرفته اند و این حکایت از بالا گرفتن مبارزات در روزهای آینده دارد.

روزنامه لیبراسیون هم به ماجرای کودکان کردی اشاره دارد که به اسارت داعش در آمده بودند و شکنجه شده اند. سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید: یکی از چهار پسر بچه ای که شکنجه شده اند بدین دلیل بوده که به جای خدا، مادر خود را طلبیده بودند. از این رو داعشی ها او را در یک سلول از یک پا آویخته، یک پای دیگر او و دستانش را با طناب در پشتش بسته اند تا از خدا تقاضای کمک بکند !!

این چهار پسر بچه، همراه با حدود صد کودک دیگر در نزدیکی روستای محل زندگیشان، بازداشت شده بودند و همواره توسط یک شلنگ پلاستیکی و سیم های برق کتک می خورده اند. سپس داعشی ها آنها را بدون این که آنها دلیلش را بفهمند، آزاد کرده اند.

در روز ٢٩ ماه مه، داعشی ها ٢۵٠ دانش آموز کرد را، که از حلب رهسپار کوبانی بودند، به گروگان گرفتند اما پس از مدتی کوتاه حدود صد تای آنها را آزاد کردند. به جز یزیدی ها که تبدیل به خدمتکار و اسیران جنسی شدند. شماری از این دانش آموزان گریختند و ٧۵ نفر باقی مانده در ماه سپتامبر آزاد شدند.

روزنامه مسیحی "لاکروا" به کاهش بهای نفت از اواسط ماه ژوئن اشاره داشته می پرسد این کاهش به نفع چه کسی خواهد بود؟

"لاکروآ" می نویسد اگر کشورهای مصرف کننده امیدوار هستند این کاهش ٢۵ درصدی بر رشد آنها تأثیر بگذارد، برخی از کشورهای تولید کننده ممکن است از آن رنج ببرند.

در مورد عربستان سعودی می توان گفت، این کشور که با تولید ده میلیون بشکه نفت در روز، در صدر کشورهای تولید کننده قرار دارد، با فروش هر بشکه به بهای ١١٠ دلار، در آمدی معادل ٢٨۵ میلیارد یورو به دست می آورد، در حالی که با ٨۵ دلار برای هر بشکه، این در آمد به ٢١۴ میلیارد دلار کاهش می یابد. این کاهش می تواند بر بودجه ای که بر پایه ١٠٠ دلار برای هر بشکه تنظیم شده فشار بیاورد، اما عربستان می تواند این کسری را با برداشت از شبکه های مالی عظیمی که دارد جبران کند. برای دیگر امیر نشینان خلیج فارس نیز چنین خواهد بود. اما دیگر کشورهای عضو اوپک از چنین شرایطی برخوردار نیستند. عراق و لیبی در خشونت و نبود ثبات سیاسی غرق هستند و این کاهش می تواند کشورهای دیگر را با خطر تنش های اجتماعی در پی قطع سوبسیدها روبرو کند.

این روزنامه همچنین به شتاب گرفتن گفتگو ها بر سر پرونده اتمی ایران می پردازد و می نویسد : منافع طرفین در این است که زود به توافق برسند و چنانچه توافق کلی در روز ٢۴ نوامبر به دست نیاید و بار دیگر یک توافق موقت انجام گیرد، این خطر وجود خواهد داشت که کنگره آمریکا، که به دست جمهوری خواهان افتاده، بخواهد به تحریم ها بیافزاید. در این صورت اوباما نخواهد توانست تصمیم دوسوم اعضای کنگره را وتو کند.

فیگارو در پیوند با انتخابات میان دوره ای آمریکا به چالش های پیش روی اوباما اشاره داشته می نویسد : اگر او می خواهد با این دوران پر تنش روبرو شود و شماری از تنش های بین المللی را نیز حل کند، به نفس و نیروی تازه نیاز دارد چرا که گروه کوچک وفادار به او نیروی خود را از دست داده به سوی در خروجی می نگرد.