پیروزی تیم ملی فرانسه و دیدار رهبران آمریکا و روسیه در روزنامه های فرانسه

به گفته کارشناسان از آنجایی که اعضای تیم ملی فوتبال فرانسه در این دوره بسیار جوان‌ سال بوده‌اند، به این ترتیب به احتمال زیاد بیشتر این اعضای تیم دوره بعدی با انرژی و تجربه بیشتر در میدان بازی‌های امیرنشین قطر خواهند بود.

روزنامه‌های امروز فرانسه‌، مانند هفته گذشته، بیشترین گزارش‌های خود را به قهرمانان "آبی، سفید، سرخ" اختصاص داده اند. تیم ملی به فرانسه به تیم "آبی" ها شهرت دارد و سمبل آن یک خروس است. اگر چه نماد خروس رسمیتی از نظر فیفا ندارد، اما در اکثر بروشورهای تبلیغاتی مربوط به تیم ملی فوتبال فرانسه کاریکاتوری از خروس جلب نظر می‌کند.

هومنیته، ارگان هواداران حزب کمونیست فرانسه، تحت عنوان "سر در ستاره‌ها" می نویسد: واقعیت این است که کروات‌ها خوش درخشیدند و بدشانسی آورند، این تیم توانا در طول بازی برای فرانسه مشکلاتی را آفرید، اما ستاره دنباله دار فرانسویان به یاری‌شان آمد و جام‌جهانی را فرانسوی کرد.

روزنامه‌های فرانسه در شماره‌های امروزخود تصاویر زیبایی را ازجشن‌های شادی فرانسویان در پای برج ایفل و بلوار شانزه لیزه منتشرکرده‌اند. هومنیته می‌نویسد: حتی پیش از پایان بازی هزاران نفر در بلوار شانزه‌ لیزه و پای برج‌ ایفل گرد آمدند تا پیروزی فرانسه را پس از بیست سال ناکامی جشن بگیرند.

لیبراسیون روزنامه دیگر صبح پاریس نیز تصاویر شور و شعف ده‌ها هزار ساکن پایتخت را در گرامی‌داشت پیروزی تیم ملی‌شان به چاپ رسانده. لوران ژوفرن، مدیر و سردبیر لیبراسیون در سرمقاله امروز خود به پیروزی تیم ملی فوتبال به عنوان یک عامل وحدت ملی پرداخته.

لوران ژفرن می‌نویسد: آبی‌ها آسمان فرانسه را نورانی کردند. آنها قلب میلیون‌ها تن آحاد ملتی را که در سال‌های اخیر این همه غم برآن تلنبار شده بود را شاد کردند.

لوران ژوفرن می افزاید: در آن لحظات پیروزی تلالو یگانگی ملی چنان عمیق بود که نمی‌بایست لحظه‌ای را برای لذت بردن از این فرصت نادر از دست داد. فیگارو روزنامه‌ی دیگر صبح پاریس تحت عنوان "روز پیروزی فرا رسید" می نویسد: این پیروزی برای ملت فرانسه چنان گرامی بود که حتی برای اولین بار ناقوس‌های کلیسای "نتردام" پاریس به صدا درآمد.

فیگاورمی‌نویسد: در زمانه‌ای که فردگرایی افراطی روش و روال زندگی مردمان شده است، این پیروزی روزهای اخیر نماد کامل طلوع یک وحدت ملی بود. سرمقاله نویس فیگارو می‌افزاید: فوتبال هرچه که نداشته باشد بی چون چرا یک حُسن انکار ناپذیر دارد، وآن این که فوتبال برای وحدت ملی نقش مثبتی را ایفا می‌کند.

فیگارو می‌نویسد: علاوه شور ملی فوتبال یک حُسن دیگر هم دارد، در زمانه‌ای که کسی از وطن دوستی سخن نمی‌گوید، فوتبال حس داشتن وطن و وطنپرستی را تقویت می‌کند. و اما در کنار پیروزی تیم ملی فوتبال که کلیه خبرها و گزارش‌های ملی و بین المللی فرانسه را تحت‌الشعاع قرار داده بود، دیدار امروز رهبران آمریکا و روسیه نیز در همه روزنامه های به گستردگی مورد بحث قرارگرفته است.

فیگارو در حاشیه سفر ترامپ به هلسینکی به سخنان او اشاره می‌کند که گفته است در سال ۲۰۲۰ میلادی نیز نامزد انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود. ترامپ می‌گوید: اولا همه از من می‌خواهند که نامزد شوم، علاوه برآن در طیف دموکرات کسی را سراغ ندارم که بتواند با من رقابت کند، من همه آنها را می‌شناسم و کسی را نمی بینم که رقیب من باشد.

فیگارومی‌نویسد: انچه که از پیش زمینه دیدار امروز ترامپ با پوتین درک می‌شود این است که رئیس جمهوری آمریکا، علی رغم اختلافات عدیده موجود میان دو پایتخت، تمایل دارد دیوار خصومت میان دو کشور را کوتاه‌تر نماید.

لیبراسیون در گزارش خود پیرامون دیدار رهبران روسیه و آمریکا دیدار دو طرف را نمادین و الزامی توصیف می‌کند، که به نوشته لیبراسیون، شبیه دیدار برژنف و جرالد فورد در بحبوحه جنگ سرد در سال ۱۹۷۵ میلادی است. لیبراسیون می‌افزاید: امروز نیز مانند ۱۹۷۵ روابط میان دو کشور در رخوت و سردی کامل قرار دارد.

به نوشته لیبراسیون لزوم این دیدار احساس می‌شد، به‌ویژه از سوی کرملین، تا شاید بتوان به نحوی گفتگوی متوقف شده میان دو پایتخت را امکانپذیر ساخت. لیبراسیون می‌نویسد: برای پوتین مهم بود تا با گشودن دریچه گفتگو‌ها شاید بتواند به مقابله با احساسات ضد آمریکایی در روسیه برخیزد که در حال گسترش است. لییراسیون می‌افزاید: یکی از دلایل عمده افزایش احساسات ضد آمریکایی در روسیه این است که بخشی از جامعه روسیه آمریکا را به رفتاری تحقیرآمیز با روسیه متهم می‌کنند یا حداقل چنین احساسی را نسبت به امریکا در خود پرورانده‌اند.