راست و چپ در فرانسه، اخوان المسلمین در مصر، تبت و کوکائین

 در مورد انتخابات فرانسه، لیبراسیون که صفحۀ اول خود را به «فشار "ملانشان"- کاندیدای جبهۀ چپ» یا کاندیدای چپ افراطی تخصیص داده است مینویسد که او با ١٤ در صد آراء، وارد محوطۀ حزب سوسیالیست شده است.

در نظر سنجی های قبل از انتخابات، تعداد کسانی که اعلان میکنند که به "ژان لوک ملانشان" رأی خواهند داد، بصورت متداوم در حال ازدیاد است. لیبراسیون به گذشتۀ "ملانشان" در حزب سوسیالیست می پردازد و از رقابت سی سالۀ او با "فرانسوا هولاند"- کاندیدای حزب سوسیالیست، مینویسد.

ولی روزنامۀ دست راستی فیگارو، روی اختلافات دو کاندیدای چپ تأکید میکند و مینویسد که در برابر "هولاند"، "ملانشان" لحن خود را شدید تر کرده است و اضافه میکند که کاندیدای سوسیالیست، یعنی "هولاند" که از جناح چپ مورد تهدید است، از مردم درخواست میکند، تا از اولین دور انتخابات، متحد شوند. 

قابل یاد آوری است که در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در دور اول، گرایش های مختلف سیاسی حاضر هستند و رسم بر این است که مردم گرایشی را که با آن احساس نزدیکی میکنند «انتخاب» کنند و در دور دوم، چون تنها دو نفر حاضر هستند، کسانی که کاندیدای آنان حذف شده است، اگر نمیخواهند در میان این دو نفر یکی را انتخاب کنند، لا اقل میتوانند آن یکی را که به نظر آنان بد تر است «حذف» کنند؛ به همین دلیل میگویند که دور اول برای انتخاب است و دور دوم برای حذف کردن.

موضوع مهمی که درین اواخر در فرانسه روی داد و میتواند روی اذهان عامه اثر داشته باشد،همان حملۀ محمد مراح به سربازان و مدرسۀ یهودی بود.

این موضوع دو بعد دارد: یکی امنیتی و دیگر، مهاجرتی؛ یعنی این حادثه مردم را به این دو بعد سیاسی فرانسه بیشتر متوجه میسازد و به همین دلیل در فیگارو آمده است که "سارکوزی" به ابعاد امنیت و مهاجرت میپردازد و در لیبراسیون این حرف در مورد "لوپن" گفته شده است و البته هردوی این گفته ها حقیقت دارند؛ چون هر دو تا کاندیدا های راست و راست افراطی، خود را حلال مسایل مربوط به ترس از خارجی ها و بی امنیتی میدانند.

در لوموند، در این مورد از زبان "فرانسواهولاند" آمده است که حملات شهرهای "تولوز" و "مونتوبان" ارجعیت فرانسوی ها را نغیر نداده است؛ سوال اصلی هنوز هم این است که آیا این سیاست های فعلی را ادامه بدهیم یا سیاست ها را تغیر بدهیم؟

لوموند نوشتۀ جالبی در مورد کوکائین دارد که در فرانسه، استفاده کنندگان آن ٤٠٠ هزار تن شمارش شده اند.

در این نوشته میخوانیم که اثرات بد این مادۀ مخدر، تصویری را که مردم از آن داشتند مخدوش کرده است. در فرانسه کوکائین شهرت به این داشت که یک مادۀ مخدر جشنی است، ولی به دلیل گرانی آن و به دلیل اینکه استفاده کنندگان میخواهند هر چه بیشتر از آن مصرف کنند، این ماده زندگی اجتماعی استفاده کنندگان را مختل میکند.

لیبراسیون، بعد از شرح مفصل تفاوت ها میان دو کاندیدای چپ که مثلاً "ژان لوک ملانشان" روی حق بازنشستگی در سن شصت سالگی تأکید میکند ولی موضع کاندیدای رسمی حزب سوسیالیست- "فرانسوا هولاند" در این مورد انعطاف دارد.  در مورد اروپا، "ملانشان" طرفدار تجدید نظر در قرارداد ها است ولی "هولاند" قرار داد های گذشته را قبول دارد، به "تبت" میپردازد. در این «کشور» بودایی که توسط چین اشغال و جزئی از خاک آنان حساب شده است، بعضی ازکسانی که از این اشغال به ستوه آمده اند، دست به خودکشی میزنند. در رپورتاژی که خبرنگاران لیبراسیون از "تبت" فرستاده اند، میخوانیم که هفدهم مارس گذشته، یک چوپان که پدر چهار فرزند هم بود، دست به خود سوزی زد و این بیست و نهمین خود سوزی در طول یک سال بود. 

در لیبراسیون آمده است که قانون اساسی مصر را اسلامیست ها  خواهند نوشت. به گفتۀ این روزنامه، برادران مسلمان یا اخوان المسلمین همراه با سلفی های النور مجلسی را که در آن قانون اساسی تصویب خواهد شد از آن خود کرده اند و ارتش مصر، از این بابت در تشویش است.

 کارزار انتخابات، محل بررسی بیلان کار رئیس جمهور فعلی هم هست. در لیبراسیون، امروز رفورم های حکومت "نیکلاسارکوزی" در آموزش و پرورش (معارف) نقد شده است و آمده است که در سال ٢٠٠٨، قانونی که در اسم نویسی های بچه ها در مدارس انعطاف بوجود آورد و هدف آن مخلوط کردن قشرهای مختلف اجتماعی اعلان شده بود، بر عکس باعث ازدیاد نا برابری ها شده است.

و آخرین موضوع را هم از لوموند برای شما انتخاب کرده ام که در آن صحبت از قانون برابری حضور کاندیدا ها در مطبوعات است. بر اساس قانون در فرانسه، طی مدت رسمی کارزار انتخابات، رسانه ها باید وقت مساوی در اختیار هر یک از کاندیدا ها بگذارند. در گفتگویی با "مشل بویان"- رئیس شورای عالی سمعی بصری، میخوانیم که این قانون کیفیت بحث سیاسی را تضعیف میکند و باید در مورد آن تجدید نظر شود.