ទោះ​ត្រូវ​ប្រឈម​គ្រោះ​ថ្នាក់​ មន្ត្រី​រដ្ឋការ​ភូមា​មិន​រួញ​រា​ធ្វើ​កូដកម្ម​ប្រឆាំង​នឹង​របប​សឹក

ទោះបីជាត្រូវប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតព្រមទាំង​ជីវភាពរស់នៅយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក៏មន្ត្រី រដ្ឋការ​ភូមា​ជាច្រើននាក់ នៅតែបន្តធ្វើពហិកាមិនធ្វើការឲ្យរដ្ឋាភិបាល​គ្រប់គ្រងដោយរបបសឹកឡើយ។

អស់រយៈពេលបីសប្តាហ៍ចាប់តាំងពីរដ្ឋប្រហាររួចមក បុគ្គលិកស្ថាប័នរដ្ឋដូចជា គ្រូពេទ្យ គ្រូបង្រៀន​ជាដើម​បានសម្តែងការប្រឆាំងរបស់ខ្លួនចំពោះរដ្ឋប្រហារ ទម្លាក់​រដ្ឋាភិបាលស៊ីវិល​របស់លោកស្រីអ៊ុងសាន ស៊ូជី តាមរយៈការបដិសេធមិនទៅធ្វើការ។

“របបយោធា ចាំបាច់ត្រូវបង្ហាញថា ពួកគេអាចគ្រប់គ្រងប្រទេសបាន ក្នុងនាមជា​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើង ... ដែលជាមន្ត្រីរដ្ឋការ​មិនទៅធ្វើការ នោះផែនការ​របស់ពួកគេ​ក្នុងការក្តោបក្តាប់អំណាចនឹងត្រូវបរាជ័យ”។ នេះគឺជាប្រសាសន៍របស់អ្នកស្រីធីតា សាស្រ្តា​ចារ្យសាកលវិទ្យាល័យភូមាម្នាក់ និយាយប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AFP  ដោយបាន​ស្នើឲ្យប្រើឈ្មោះមិនពិត។

គួរជ្រាបថា ដោយសារតែបាតុកម្មរបស់យុវជន សិស្សនិស្សិត បូករួមទាំងកូដកម្មដ៏ធំ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេសរបស់បុគ្គលិកស្ថាប័នរដ្ឋផង ទីក្រុងជាច្រើនរបស់ភូមា បែរប្រែទៅជាលែង​ដំណើរការនិងត្រូវជាប់គាំងខុសពីមុន។ ក្រៅពីស្ថាប័នរដ្ឋ នៅក្នុងវិស័យឯកជនដូចជាតាមបណ្តា​ក្រុមហ៊ុន រោងចក្រ និង​សាខា​ធនាគារ​ជាច្រើន ក៏ត្រូវបិទទ្វារ​ផងដែរ។

បើតាមមេដឹកនាំរដ្ឋប្រហារលោកឧត្តមសេនីយ៍មីន អ៊ុង ឡាំង និយាយនៅសប្តាហ៍នេះ ជិតមួយ ភាគបីនៃមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋរបស់ភូមា លែងដំណើរការទៀតហើយ។

គ្មានអ្នកធ្វើការ គ្មានអ្នកប្រមូលពន្ធ គ្មានអ្នកផ្ញើវិក័យប័ត្រអគ្គិសនី ឬក៏គ្មានអ្នកជំនាញធ្វើតេស្ត​រកកូវីដ  រដ្ឋាភិបាលសឹកភូមាបច្ចុប្បន្ននេះ កំពុងជួបការលំបាកក្នុងការធ្វើឲ្យប្រទេសដំណើរការរលូនល្អ។

ចំណែកវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ ដែលរីកដុះដាលរួចទៅហើយ​ដោយសារតែវិបត្តិកូវីដនិងការធ្លាក់​ចុះ​នៃការ​វិនិយោគបរទេស ក៏កំពុងតែរីកកើនធំឡើងផងដែរនៅក្នុងប្រទេសភូមា។ ក៏ប៉ុន្តែ តើចលនា​កូដកម្ម​របស់​មន្ត្រីរដ្ឋការភូមា អាចនឹងមានឥទ្ធិពលធ្វើឲ្យមេដឹកនាំយោធាព្រម​ចុះចេញនិង​ប្រគល់អំណាចទៅឲ្យស៊ីវិលវិញដែរឬក៏យ៉ាងណា? គេមានតែរងចាំមើល នៅពេលខាងមុខ​ប៉ុណ្ណោះ៕