សាមគ្គីភាពក្នុងសង្គមខ្មែរមិនទាន់បាត់បង់ទៅណាទេ!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០៣
បច្ចុប្បន្ននេះ និន្នាការនៃការធ្វើសកម្មភាពដើម្បីជួយសង្គមហាក់ដូចជាកំពុងកម្រើកឡើងវិញហើយ។ ជាក់ស្តែង ពេលប្រទេសជាតិជួបប្រទះគ្រោះអាសន្នផ្សេងៗ ដូចជាទឹកជំនន់ពេលនេះជាដើម សកម្មភាពរៃអង្គាសប្រាក់ដើម្បីជួយជនរងគ្រោះបានកើតឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ដោយឡែក ក្រុមហ៊ុនឯកជន ឬសមាគមមួយចំនួនបានផ្តើមដាក់បញ្ចូលសកម្មភាពសង្គមទៅក្នុងកម្មវិធីការងារជាប្រចាំតែម្តង។ នេះជាសញ្ញាល្អមួយដែលបង្ហាញថាសាមគ្គីភាពក្នុងសង្គមខ្មែរក្នុងការជួយគ្នា មិនទាន់បាត់បង់ទៅណាទេ តែអ្វីដែលខ្វះនោះគឺគំនិតផ្តួចផ្តើមតែប៉ុណ្ណោះ។
ទឹកជំនន់ដែលកំពុងវាយលុកប្រទេសកម្ពុជាពេលនេះគឺជាសោកនាដកម្មមួយទៀតសម្រាប់ប្រទេសដ៏ក្រីក្រមួយនេះ។ ប៉ុន្តែ វាក៏ជាឱកាសសម្រាប់វាស់ស្ទង់ស្មារតីជួយគ្នានៅក្នុងសង្គមខ្មែរផងដែរ។ ទាំងរដ្ឋាភិបាល បក្សនយោបាយ ក្រុមហ៊ុនឯកជន រហូតដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ បានធ្វើសកម្មភាពដើម្បីស្វែងរកជំនួយជួយជនរងគ្រោះ។ លើសពីនេះក្រុមហ៊ុន ឬសមាគមខ្លះបានធ្វើសកម្មភាពសង្គមជាប្រចាំតែម្តង។ នេះជាសញ្ញាបង្ហាញថា សាមគ្គីភាពក្នុងសង្គមខ្មែរមិនបានបាត់បង់ទៅណាទេ តែអ្វីដែលនៅខ្វះនោះគឺគំនិតផ្តួចផ្តើមតែប៉ុណ្ណោះ។
ជាការពិតណាស់ ក្រោយចេញពីរបបខ្មែរក្រហម ពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់គ្នាមានតែបាតដៃទទេ និងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចៗគ្នា។ កាលណោះ គ្រប់គ្នាគ្មានមហិច្ឆតាអ្វីធំដុំទេក្រៅតែពីចង់បានចំណីអាហារសម្រាប់ចម្អែតក្រពះ។ ប៉ុន្តែ ជាង ៣០ ឆ្នាំក្រោយមក គម្លាតរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្របានបង្ហាញឡើងកាន់តែច្បាស់ និងកាន់តែរីកធំឡើងៗជាលំដាប់។ មនុស្សមួយក្រុមបានក្លាយជាអ្នកមានយ៉ាងក្រាស់ក្រែលនិងយ៉ាងងាយស្រួល ខណៈដែលមនុស្សមួយក្រុមទៀតបានទទួលភាគផលដ៏ស្តួចស្តើងពីការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេស។
អ្នកមានលទ្ធភាពគិតតែពីកើបលុយទៅតាមជំនាញរៀងៗខ្លួន ដោយទុកឲ្យអ្នកគ្មានលទ្ធភាពខំរស់តាមយថាកម្ម។ គឺនៅក្នុងសម័យកាលអភិវឌ្ឍន៍នេះហើយដែលមនុស្សខ្មែរហាក់នាំគ្នាគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនកាន់តែខ្លាំងឡើង ហក់លោតតាមសម័យសម្ភារៈនិយម ហើយបានទុកប្រយោជន៍សាធារណៈមួយអន្លើសិន។ ជំនួសឲ្យការជួយដល់សង្គមដែលទើបតែងើបចេញពីភាពខ្ទេចខ្ទាំ អ្នកធ្វើការបម្រើរដ្ឋបែរជានាំគ្នាកេងចំណេញពីការងារនិងមុខនាទីរបស់ខ្លួនតាមលទ្ធភាពដែលអាចធ្វើទៅបានតាមរបៀប«តូចស៊ីតាមតូច ធំស៊ីតាមធំ»។
ទស្សនៈ «មាន់ពងលើស្រូវតែងតែលួចស៊ីស្រូវ» ក៏ប្រហែលជាបានរួមចំណែកធ្វើឲ្យម្នាក់ៗចេះតែនាំគ្នាបិចបោចប្រយោជន៍សង្គមសម្រាប់បំប៉នប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។
ស្ថានភាពនេះបានធ្វើឲ្យក្រុមអ្នកមានលទ្ធភាព (មិនថាជាពាណិជ្ជករ ឬមន្ត្រីរាជការឡើយ) នាំគ្នាកើបលុយធ្វើមានធ្វើបានតាមគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីក្លាយជាមហាសេដ្ឋី ទោះជាពេលខ្លះមុខជំនួញឬទង្វើរបស់ខ្លួនធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នកក្រីក្រក៏ដោយ។ ការតម្កល់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនជាធំ ដោយបំភ្លេចប្រយោជន៍រួម បានបង្កផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ។ ធនធានរ៉ែវិនាសស្ទើរតែអស់ពីដី ឈើស្ទើរតែអស់ព្រៃ និងត្រីស្ទើរតែអស់ពីទឹក...។ ស្ថានភាពនេះបានធ្វើឲ្យអ្នកមានកាន់តែមានឡើង ចំណែកអ្នកក្រប្រមាណជា ២០ ភាគរយទៀតបន្តរស់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រនៅឡើយដោយរកចំណូលមិនបានមួយដុល្លារផងក្នុងមួយថ្ងៃ។
នៅក្នុងបរិបទបែបនេះ ការបំផុសចលនានាំគ្នាចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ឬការពង្រីកវប្បធម៌ចែករម្លែកក្នុងចំណោមពលរដ្ឋខ្មែរគឺជាសកម្មភាពដ៏មានសារសំខាន់មិនអាចមើលរំលងបាន។ តាមពិត មនុស្ស គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចចូលរួមជួយសង្គមបានទាំងអស់មិនថាអ្នកមានឬអ្នកក្រឡើយ។ ជួយសង្គមមិនចាំបាច់ដល់ទៅចំណាយធនធានអ្វីឡើយ តែការចំណាយត្រឹមកម្លាំងកាយចិត្តខ្លះដើម្បីប្រយោជន៍រួម ឬការធ្វើខ្លួនឲ្យក្លាយជាធនធានដ៏ល្អរបស់ប្រទេសឬក៏យ៉ាងហោចណាស់ត្រឹមតែកុំបង្កបញ្ហាដល់សង្គមឬក៏ចាត់ទុកថាជួយសង្គមរួចទៅហើយ។
សម្រាប់ប្រទេសមួយដែលទើបតែងើបពីភាពខ្ទេចខ្ទាំដូចកម្ពុជា ការស្តាស្ថានភាពឡើងវិញ មានកត្តាពីរជាស្នូល៖ ទី១គឺការដឹកនាំត្រូវ និងទី២គឺការចូលរួមយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋ។ ការបញ្ចប់សង្គ្រាមស៊ីវិល និងឱកាសនៃការអភិវឌ្ឍដែលមានសព្វថ្ងៃគឺជាសមិទ្ធផលដ៏ធំធេងមួយសម្រាប់ប្រទេសនិងប្រជាជនកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ នៅមានបញ្ហាច្រើនយ៉ាងណាស់នៅក្នុងការដឹកនាំដែលត្រូវកែលម្អ។ រីឯការចូលរួមរបស់ពលរដ្ឋក៏ជាអ្វីដែលត្រូវបំផុសនិងលើកទឹកចិត្តឲ្យបានខ្លាំងក្លាដែរ។
សរុបមកវិញ ការធានាឲ្យមានយុត្តិធម៌សង្គម និងការបែងចែកភាគផលនៃការអភិវឌ្ឍន៍ឲ្យបានសមស្របដល់ពលរដ្ឋគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកដឹកនាំប្រទេស។ រីឯការចូលរួមដើម្បីជួយសង្គមគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់ពលរដ្ឋគ្រប់ៗគ្នា។ នេះជាបេសកកម្មពីរចាំបាច់ដែលត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើព្រមគ្នាដើម្បីធានាឲ្យសង្គមកម្ពុជាស្គាល់ការអភិវឌ្ឍលឿនរហ័ស និងប្រកបដោយនិរន្តរភាព៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ